Den Goddelycken Minnenpijl
(1678)–Johanna de Gavre–
Auteursrechtvrij(Op de wijse) Coridon hoe slaept ghy nu soo vast.1.
Och wat ruste valt daer te ghenieten,
Voor een Ziele bloodt,
| |
[pagina 192]
| |
Die haer leght in rustens schoot,
In rustens schoot,
Soo sy uyt haer selven ghinck,
En haeren Godt alleen aenhinck,
Waer sy haer gaet heel vernieten,
In den al, in den al,
Daer sy alleen in rusten sal,
Gheen ghenuchten,
Ofte suchten,
Haer beswaert,
Want sy is in Godt bewaert,
Want sy is in Godt bewaert.
2.
Wie sou het gheluck konnen beschrijven,
Van dees Edel Ziel,
| |
[pagina 193]
| |
Als in dese ruste viel, dese ruste viel,
Want sy is gheheel ontdaen,
En haer selven uyt ghegaen,
K’sou wel willen benijden,
In dees rust, in dees rust,
Want sy heeft daer haeren vollen lust,
Sonder vreesen van te wesen onversaeyt,
Want sy is met Godt ghepaeyt. bis.
3.
In dees groote oversoete ruste,
Van dat eenigh een,
Waer dat sy haer vint ghemeen,
Haer vindt ghemeen,
Niet dat eenigh goedt ghebonden,
En vereenight aen den al,
| |
[pagina 194]
| |
Het schijnt sy en wilt niet begheeren,
Al dat is, al dat is,
Te vinden in ons duysternis,
Slaet wel gaede slaet wel gaede dese Ziel,
Als in dese ruste viel. bis.
4.
Daer wordt dese Ziel gheheel beschoncken,
Van den soeten Wijn,
Die haer dient voor medecijn, voor medecijn,
T’schijnt dat sy door desen keer,
Soo is verslonden in den Heer,
Want sy vindt al de creaturen,
Onder haer, onder haer,
Want s’en wilt niet met al voor haer,
Noch gheen lijden, noch verblijden,
| |
[pagina 195]
| |
S’is versaeyt,
Hoe dat Godt de winden waeyt. bis.
5.
Door het verlaeten van de creaturen,
Komt sy tot dat ent,
Dat niemandt en is bekent, en is bekent,
Dan de Ziel en haeren Godt,
Die daer is het beghin en’t slot,
Want t’gheschiet in eene stilte,
Dat dees ziel, dat dees ziel,
Dat Minne spel met Godt soo hiel,
Sy siet liefde in de liefde over al,
Al is sy noch in t’aertsche dal,
Al is sy noch in t’aertsche dal.
|
|