Den geestelycke jacht
(1722)–Johanna de Gavre– AuteursrechtvrijStemme: Als voren.1. ALwaer ick my begheef
In u aenschouwen sweef
Veel meer in u als in my selven leef,
U teghenwoordigheyt, die is by my altijdt
Schoon dat ick my van u heb vervremt
Door d'ongestorventheyt, door d'ongestorventheyt
En aenghekleventheyt
Van schepsels veel, daer men sijn rust in neemt.
2. Alwaer ghy niet en zijt
Wordt strackx sijn wesen quijt
| |
[pagina 83]
| |
Ghy houd' ons staen, dat wy niet en vergaen
'T is droef te wesen hier vol weld' en aerts plaisier
Maer in u soete teghenwoordigheyt,
Gheniet men aldermeest, gheniet men aldermeest
Een Hemelrijcksche Feest, in onsen gheest
Die ons oprecht verblijdt.
3. Soo haest ick word' ghewaer
Dat ghy my zijt soo naer
'T wordt light, 't geen dat my pleegh te vallen swaer,
'T gedenck op u alleen, dat stelpt mijn droef geween,
'T ghepeys op uwe teghenwoordigheyt,
De duysterheyt verdwijnt, de duysterheyt verdwijnt
Als u licht my beschijnt,
Ick wordt verblijt, soo gy ontrent my sijt.
4. Ist dan soo goet om sijn, In dit droef aersche plijn,
| |
[pagina 84]
| |
Van u door het geloof getroost
Is dien oogenblick, dan van soo hoogen schick,
Wat sal dan sijn een langhe eeuwigheyt,
Verdwijnt voor't sonne licht, verdwijnt voor 't sonne licht
T'onderaerts nacht gesicht
Veel meer het swicht voor uwe Majesteyt.
|
|