Den geestelycke jacht

De Ziel roept de Doodt tot haer Verlossingh:

Stemme, Eenen Advocaet van goeden stam.

1. O Doodt van my soo seer bemindt,
Siet ghy my niet of sijt ghy blindt:
Ick roep naer u dagh ende nacht,
Menighmael met pyn gewacht,
't Schijnt gy hebt my vergeten, en ontweten.

2. Hoe menigh kloeck en fris Soldaet

Daer hem den Koninck op verlaet,
Jae veel die door hun groot verstant,
Syn de behoudenis van 't Lant
Doet gy de wereldt ruymen, als Zee schuymen.

[p. 58]

 

3. Maer my schijnt dat ghy niet en kent,

 

Schoon ick u menigh Brief toesent,

 

Door menigh schoon Relaes versocht,

 

Dat ick met u eens reysen mocht,

 

Al hebt gy langhe beenen, dorre scheenen.

 

4. Van weynigh wordt ghy bemindt,

 

Niemandt by u respijt en vindt,

 

Als ghy komt met u Zeysel aen,

 

Niemandts voorspraeck en helpter aen,

 

Men heeft u niet te streelen, om voordeelen.

 

5. Maer ick ben van u niet vervaert,

 

U beldt in my ghenuchten baert,

 

Droefheyt verdwijnt op staenden voet,

 

Daer daelt vreught in mijn ghemoet,

 

Als komt die reys aen van glori', in memori'.

[p. 59]

 

6. 'K en kan geen Wereldt dienstigh zijn,

 

Dat haer ghenoeght dat doet my pijn,

 

Het is den Hemel die ick min,

 

Geen Wereldt staet in mijnen sin,

 

Wy zijn ghekruyst aen elkander, d'een aen d'ander.

 

7. O Doodt verhoort en ontfanght voor't lest,

 

Dit mijn ootmoedighste Request,

 

En beyd' toch niet tot dat ick kom.

 

Tot den stijven ouderdom,

 

Van daegh liever dan morghen, wilt niet borgen.