Den geestelycke jacht
(1722)–Johanna de Gavre–
AuteursrechtvrijStemme: Is Liefde soet lijden. Oft Theresia Maghet vol iever en min.1. ICk quele van Liefde, ick treur en verdwijn
Ick sucht en ick roep Heer wanneer sal ick zijn
Los, vry en ontbonden, in my selven heel ontdaen
De nietheyt en sonden, in my uytghedaen,
Mijn selven vergeten, den gheest naeckt en bloot
Niet dan Godt te weten. de Wereldt als doodt.
| |
[pagina 56]
| |
2. Wie sal my verlossen, van't geen my belet
Dat ick niet en word' in Godt overgheset
By nachten, en daghen, in vreught en in pijn
Gheduerigh ick vraghen, ô Godt uws te zijn,
Noch hoogheyt, noch welden, noch eer, noch plaisier
En kan mijn Ziel stillen in geender manier.
3. Om eens te verwerven, ô Godt u aenschijn
Sou het bitter sterven, my oversoet zijn,
De ballinghen suchten, naer huns Vaders Huys,
De meeste ghenuchten, is hun meeste cruys
Schoon sy veel ghenieten, s'en zijn niet voldaen
Soo langh m'hun belet, by den Vader te gaen.
4. Die glinst'rende Sterren in't Firmament
Thoonen ons van verre, een vreught onbekent
Ick wensch t'onderhaelen, voor mijn erfdeel
| |
[pagina 57]
| |
Die schoon Hemels Saelen, van't eeuwigh Tonneel
Die snel dunne wolcken, wensch ick te door gaen
Verr' boven dees volcken, jae Ster, Son en Maen.
|
|