Nut tyd-verdryv

[p. 125]

8. Gezang.

Toon: Leed een minnaar oit, &c.

Hoe vergaapt gy u aan vergankelyke schat,
Blinde mensch! heeft die u oit verzaad?
Denk, ah! denk doch, hoe voorspoeds wankelyke rad,
Altyd drait, en nimmer stil- le staat.
Wilt gy daar bouwen op,
Daar volgt be- rouwen op:

[p. 126]

Want die nu praalt,
Is aanstonds weêr ge- daald.
En geen be- hendigheid,
Stuit d'onbe- sten- dig- heid.
Die vast wil gaan, moet daar niet vast op staan.

Wend dan, wend dan aan onversmadelyker vlyt;

Zoek een goed dat nimmermeer vergaat,
En denk, dat gy noit uw' ziel schadelyker zyt,
Als wanneer gy na 't verganklyk staat.

Het enig wenschlyk goed,

Is boven-menschlyk goed.

En 't geen vergaat,

[p. 127]

 

De ziele noit verzaad.

 

De ziels onstervlykheid,

 

Eischt d'onverdervlykheid.

 

God, God alleen, stelt haar hier in te vreên.