Nut tyd-verdryv

7. Gezang.

Toon: Zo wreed kan geen schone wezen.

Smelt in tranen, smelt myn ogen,
En wisch uit myn gruwel-dâen;
God werd door berouw bewogen,
En schept lust in boet-getraan.
Stort een beek, door steeds te wenen,

[p. 124]

Houd, ah! houd in het wenen aan.
Keer Gods vuist door smeken, stenen,
Die u wreedlyk dreigt te slaan.
Agtloosheid moet noit verklenen,
't Geen noit is genoeg gedaan.

Neen versmelt niet, neen myn ogen.

Ah! myn zonden zyn te groot.
Gy zoud die niet zuiv'ren mogen,
Schoon dat gy een beek vergoot.
God zoud uw getraan verstoten,
Hy eischt veel meer als treur-geluid.
't Bloed, dat Christus heeft vergoten,
Wischt alleen myn misdaad uit.
't Bloed, dat Christus heeft vergoten,
Wischt alleen myn misdaad uit.