|
| |
Het derde, waer in vertoont wordt waer op gegront is den Staet der Suyverheydt.
Stemme: Pourquoy faut il que le feu nous consomme?
1. HOort toe gy Maeghden in Christus verheven,
Wat Godt u wilt in desen staet hier gheven,
Om daer in Christelijck te leven, maer
Wacht u te vallen dan in sonden zwaer,
Let op dees waerheydt klaer,
2. Godt den Soon is die Fonteyne wilt bemercken,
Daer al die Staten der heyligher Kercken
| |
| |
Als kleyne aderkens zijn aen-ghekleeft,
Den staet der suyverheydt hier wel beleeft,
Den Hemel vreughden gheeft.
3. Siet Christus is den oorspronck weerdt beschreven,
Die aen sijn rancken hier in vloeyt het leven,
Wee hun die daer af ghesneden nu zijn,
Om te ghenieten desen in-vloedt reyn,
4. Soo moet ghy zijn ghebonden met dry banden,
Aen desen oorspronck sonder menschen handen,
Den eersten bande is, en weest niet verdooft,
Dat ghy hier sterck en eenvoudigh ghelooft,
Dat Christus is ons hooft.
5. Niemandt kan wel beginnen nochte eynden,
| |
| |
Oft Christus moet als hooft sijn gratie seynden:
Den tweeden is eene hoop wel bedacht,
Met een betrouwen noyt en ghebrack macht,
Die steunden op Godts kracht.
6. Den derden is den bandt der liefde schoone,
Niet en sal zwaer oft lastigh konnen thoone,
Het is al licht aen een ziel die bemindt,
Den bandt der liefden die maeckt u Godts kindt,
7. Met welcken bandt dat ghy hier zijt ghebonden,
Want'er veel valsche banden zijn ghevonden
Die ons doen graven vuyl-putten in d'eert,
Waer in geen water en kan zijn vergheert,
Maken 't verstant verweert,
8. Om dat sy hier hun selven willen voeden,
| |
| |
En niet tot dees Fonteyne hun en spoeden,
Die ons sal schencken veel water met lust,
Daer onsen dorst me sal wesen gheblust,
Siet Christus heeft gherust.
9. Op die Fonteyn als hy eyschten te drincken,
Aen die Samaritane wilt ghedincken,
Dattet om hem niet en was dit bevroet,
Maer leert ons bidden om dat water soet,
10 Wilde ghy Maeghden u eeuwigh versaden,
Van dees Fonteyn, Hemels, en vol ghenaden,
Denckt in u wercken al met rijpen sin,
Dat Christus daer van moet wesen 't begin,
11. Siet hoe die wateren van die rivieren,
| |
| |
Ghedurigh vloeyen tot die zee hun stieren,
Soo moet een ziele die nu is Godts kindt,
Haer altijdts keeren tot Iesus bemindt,
Daer sy haer rust in vindt.
12. Oorlof ghy Maeghden in Christo ghepresen,
Bidt voor die dese Lietjens heeft ghewesen,
Dat sy in Christus magh leven altijdt,
Dat sy door Christus reyst in heyligheydt
|
|
Auteursrechtvrij