Het lieffelyck orgel-pypken
(1664)–J. G.–
[pagina 5]
| |
2. Sonder pijn ofte smerte
Baert sy haer Kintjen teer,
Sy druckten't aen haer herte,
En riep tot zijnder eer:
Willekom mijnen Koninck,
Willekom mijnen Heer. bis.
3. De Enghels songhen schoone,
Glori' den grooten Godt,
Die komt uyt uwen throone
In dit verworpen kot,
De menschen peys en vrede
Met dit ghelukigh lot. bis.
4. Dees Enghels ghinghen halen
Wt 't veldt de Herders al,
Die quamen sonder dralen,
| |
[pagina 6]
| |
Seker in goedt ghetal,
Oock hunne vrouwkens mede,
In desen armen stal. bis.
5. Sy hebben 't Kindt aen-beden,
't Weenden van bitter kouw,
Met sijne teere leden
Lacht op wat stroy seer rouw,
Daer en was niet te vinden
Venster, oft deur, oft schouw. bis.
6. Stocksken lieten sy halen,
En maeckten (soo ick meyn)
Een vierken sonder dralen,
Wermden wat doeckskens reyn,
Waer in de soete Moeder
Wondt haer lief Kintjen kleyn. bis.
| |
[pagina 7]
| |
7. Adieu lief Kintjen weerdigh,
Morghen met grooten lust
Sullen wy keeren veerdigh
V lieve traentjens, sust,
Ghy zijt soo moe van weenen,
Stelt u toch wat tot rust. bis.
|
|