Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen
(1687)–J. G.–
Auteursrechtvrij
[pagina 203]
| |
Stemme: Deux beaux jeux noir un tint de lis.O VVonder boven wonder groot
Van Christus onsen Heere,
Hy heeft ons al-te-mael ghenoot
Tot eene spijse teere,
Komt eet mijn Lichaem ende Bloet,
Seyd' dien Heere vol vreden;
Komt en bemindt hem dan met reden,
Siet eens wat dat de liefde doet.
2. Als hy wou scheyden van den mensch
Gingh hy sijn liefde thoonen,
VVant het was alle sijnen wensch
Met ons altijdt te woonen;
Siet eens wat die liefde vondt,
| |
[pagina 204]
| |
Sijn lichaem op-der eerden,
In't heyligh Sacrament vol weerden,
Heeft hy ghelaeten t'alder stondt.
3. Alle sijn wenschen zijn voorwaer,
Dat wy hem hier ontfanghen,
O menschen komt met liefde maer,
En met een groot verlanghen,
Ick sal u (seght hy) trecken in my,
En u oprecht bekeeren,
'k Sal u oock alle deughden leeren,
Komt eet aen dese tafel bly,
4. Dat vry den ketter roept en tiert,
Dat en magh my niet letten,
Hy heeft al meerder quaedt versiert,
Dat-men heeft sien verpletten,
Ick houd' my vast aen mijnen Godt,
| |
[pagina 205]
| |
En aen sijn liefde krachtigh,
Gheloovende altijdt waerachtigh,
Al datter is van sijn ghebodt.
5. Onder ghedaente, dit onthout,
Van broodt en wijn daer neven,
Wilt Iesus wesen menigh-fout,
En wilt ons liefde gheven,
Soo dat den Priester consacreert,
Komt dien schat beneden,
Dien die weerdigh is aenbeden,
O mensch g'hebt meer dan gy begheert.
6. Die heylighe Dryvuldigheydt,
En kan niet zijn ghescheyen,
Daer Christus is ghebenedijdt,
Zijn sy oock alle dryen,
Breeckt ende deelt alsoo't u lust,
| |
[pagina 206]
| |
Die Hostie weerdt ghepresen,
Iesus sal in elck deelken wesen,
VVant hy gheheelijck daer in rust.
7. Ghelijck het broodt verandert wordt,
In de selfs standigheden,
Van Godt, die hem daer inne stort,
Met al sijn volligheden,
Soo wensch ick oock, ô Prince milt,
Nu te communiceren,
VVilt al het quaedt in my verteren,
Regeert my soo ghy selver wilt.
|
|