Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Ter eeren van de H. dry Koninghen.

Stemme: Illi bata ter beata.

LAet ons gaen spoeyen op de baen,
Daer dees Ster sal voren gaen,
Siet wy sijn Heydenen toch voorwaer,
Maer dese Sterre soo wonderbaer,

Komt ons verwecken,

Laet ons vertrecken,

Soecken Messias, komt alle gaer.

2. Naer derthien daghen onghemack,

[p. 109]

 

Rusten die Ster op een dack,

 

't Was eenen stal, sy t'samen verblijdt,

 

Tredender inne met vlijtigheydt,

 

Alwaer sy vonden,

 

't Kindtjen ghewonden,

 

In arme doeckskens, op't hoey gheleydt.

 

3. Dees Koninghen vielen ter aert,

 

Aen-baden dit kindtjen waert.

 

S'offerden mirrhe, wieroock en goudt,

 

En sy omhelsden hem menigh fout.

 

Die lieve Moeder,

 

En den Behoeder,

 

Hebben met vreughden dit al aenschouwt.

 

3. 't Kindeken dat weende van dorst,

 

Sijn Moeder gaf hem die borst.

 

Soo sy dit lieffelijck teughsken schinckt,

[p. 110]

 

Riepen sy al, den Koningh drinckt,

 

Maria mede,

 

Ioseph vol vrede,

 

Riepen oock mede den Koningh drinckt.

 

5. VVillekom kindt ghebenedijdt,

 

Hebben sy alle gheseydt,

 

VVillekom Moeder en suyver Maeght,

 

Willekom Ioseph die u hier waeght,

 

Om't kindt te wieghen,

 

Wy sonder lieghen,

 

Sullen u helpen want u behaeght.

 

6. Een vlammeken wonderlijck sterck,

 

Treft die Koninghen, ick merck,

 

Een sulcken liefde groot in hun hert,

 

Dat sy vergaten al hunne smert,

 

Die sware weghen.

[p. 111]

 

Sneeuw, haghel, reghen,

 

Alles door liefde vergheten wert.

 

7. Adieu kindeken, riepen s'al,

 

Adieu, wy gaen uyt den stal,

 

Neemt ons herten, ô kindeken soet,

 

Want siet ons leven, goet ende bloet,

 

Is t'uwen besten,

 

Wilt ons ten lesten,

 

Schencken hier naermaels dat hooghste goet.