Het gheestelyck minne-voncksken der Godt-minnende zielen

Van de Gheboorte Christi.

Stemme: Vous avez bien voulu souffrir que je vous ayme.

Den Engel.

HErderkens op de been,
Wilt uwe schaepkens laten,                     Bis.
Uwen Koningh en uwen Heere
Messias langh verwacht,

[p. 72]

 

Is nu een kindtjen teere

 

Gheboren desen nacht.

 

2. Titer begonst met vlijdt,

 

Uyt sijnen slaep te springhen,                     Bis.

 

En hy nam sijn moeselken mede,

 

Coridon nam de fluyt,

 

Om't kindeken vol vrede

 

T'eeren met dit gheluyt.

 

3. Die Herderinnekens al,

 

Volghden van achter nare,                     Bis.

 

Suycker, doeckskens, melck daer neven

 

Droeghen sy wel ghemoet,

 

Om't kindeken te gheven,

 

Dat ons braght 't eeuwigh goedt.

 

4. In bitter armoe groot,

 

Vonden sy't kindt vol weerden.                     Bis.

[p. 73]

 

Voor eerst aenbaden sy allen

 

't Kindeken dat seer kreet,

 

En liet veel traentjens vallen

 

Door koude die het leet.

 

5. Op moesel ende fluyt,

 

Begonsten sy te spelen,                     Bis.

 

Na, na, na kindeken kleene,

 

Stelpt uwe traentjens soet,

 

Want uwe Moeder reene,

 

Dit weenen pijne doet.

 

6. 't Lieffelijck kindeken schoon,

 

Kusten sy met ghenoechten,                     Bis.

 

En sy gaven hun offeranden,

 

Scheydende soo van daer,

 

Hun hert van binnen branden,

 

't Scheyden viel hun soo swaer.

[p. 74]

 

7. 't Princelijck kindeken weert

 

Sagh men hun doen verlaeten.                     Bis.

 

Maria sprack vol verblijden,

 

Wilt weder keeren vry,

 

U schaepkens gaet gheleyden,

 

Komt morghen noch tot my.