|
| |
| |
| |
Inhout van het X I I. Capittel.
Offert v God, tot een leuende offerhande,
Bewijst v naesten liefde, vernieut inden gheest:
Dient d'een den anderen, met wijsheyt en verstande
Sijt niet wraecgierich, v vyant spijsende weest.
| |
Den sesthienden stichtsanck, op de wijse van den 11. Psalm: Ick betrou op God, &c.
ICk bid v broeders, door Godes genade,
Dat ghy v lichamen Gode begheeft,
Tot offerhande leuendich [van dade]
Heylich waer in de Heer behagen heeft,
Twelc is den Godsdienst nut en bequame,
Ende ooc redelijc desen aen cleeft,
Want bouen maten is sy aenghename.
2 Ghelijck dees werelt en wilt v niet draghen,
Verandert door vernieuwingh' van tghemoet,
Op dat ghy meucht beproeuen Gods behaghen,
Ende zijnen volmaecten wille goet.
| |
| |
3 Want door ghenade die my gaf de Heere,
Gheschied' ick yeghelijck wat dat hy doet,
Hy en gheuoel niet bouen rechte leere.
Tgheuoelen sy matich alst hoort door reden
Na datmen door tgheloof ghedeylt aenmerck
4 Want so wy int lichaem hebben veel leden,
Ende elck lidt heeft zijn bysonder werck:
5 So zijn wy oock veel in eenen lichame
In Christo, maer wy zijn hier in dit perck
Elck tsanders lidt, tot hulpe al te same.
6 Hebbende na ghenad' gauen verscheyden,
7 Die prophecie hier van God vercreech,
Na tsgheloofs maet wilt v daer toe bereyden:
Hebt ghy bedieningh', dient, en zijt niet leech,
Ende die leert, int leeren sy ghebleuen:
8 Die daer vermaent, vermane als hy pleech,
Ende die gheeft, die sal eenuoudich gheuen.
So wie regeert, sy naerstich ende spoedich,
Die barmherticheyt doet in al v daet,
Laet dat gheschieden hier altijt blymoedich:
Liefde sy ongheueynst, en haet het quaet,
9 Aenhangt het goede als ick v vermaende,
10 Tot broederlijcke liefde vroech en laet,
D'een den ander zijt niet eer hier voor gaende.
11 Sijt niet traech int voornemen [maer sorchuuldich]
12 Verblijt in hoop, en lijdet druck gheduldich,
Gheduerich zijt int ghebet [alder meest.]
13 Den nootdruftighen deylt, zijt niet verbolgen,
Herbercht oock gheern, ende den Heere vreest,
14 Seghent die v veruloecken en veruolghen.
15 VVilt v hier ooc verblijden met den blijden,
Diesghelijcke met den weenenden weent:
16 Weest onder v eensins tot allen tijden,
| |
| |
Gheuoelt niet hooch, maer v seluen vercleent,
Voecht v by verneerde in huys en velden,
Acht v niet cloeck, of v God gaef verleent:
17 Niemant en wilt hier quaet met quaet vergelden.
Besorcht dat eerlijck is int smenschen ooghen,
18 Soot moochlijck is, hebt vred' met alle man
So veel in v is, wilt gheen twist ghedooghen.
19 En wilt v seluen hier niet wreken: dan
Geeft hier den toorne plaets, en leeft eendrachtich,
Want daer staet, de wrake is mijn, ick can
En salt verghelden, spreect de Heer almachtich.
20 Hongert dan v vyant, so wilt hem prijsen,
Dorst hy, gheeft hem te drincken, en ghelooft
21 Dat v God van alsulcken daet sal prijsen:
Ende ghy sult vergaren op sijn hooft
Vyerighe colen [dus zijt coel van sinnen:]
22 Tquaet ouerwin v niet, twelc deucht berooft,
Maer wilt het quaet met goede ouerwinnen.
|
|
Auteursrechtvrij