Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen

[p. 210]

Het CXIII. Liedeken vvt den selfden capittel op de vvijse, O Godt die daer onse vader bist.

^+
+ VVy dancken v al o Heere goet// ghy die daer doet//
Seer groote dinghen menichfout// aen alle tswerelts
eynden// die ons van moeders lichaem aen// hier hebt ghe-
daen// alle goet en leuendich behout// v oock wilt
niet afweynden// Maer wilt ons seynden ghelijckelijck// den
gheest die int hert rust can gheuen// vrede sy by ons
blijckelijck// ons sy altijt beneuen// uwe ghe-
nade rijckelijck// soo langh als wy hier leuen.

+ Dancksegghingh.

+ Gheestelijck

[p. 211]

 

Tweederley volck ben ick van herten viant, ende den

 

Derden ben ick soo gram als eenighen:

 

Den Samaritaen, den Philisteen, ende den dullen volcke

 

Te Sichem.

 

Dese leere ende wijsheyt heeft Jesus de sone Sirach

 

Van Jerusalem in dit boeck gheschreuen, ende wt sijnder ⁺

 

Herten sulcke leere voort ghebracht.

 

Wel dien die hem hier inne oeffent, ende wie het

 

Ter herten neemt die sal wijs worden.

 

Ende soo hy daer na doet soo sal hy tot allen dinghen

 

Gheschickter sijn, want des Heeren licht leydet hem.

+ Deur sterckte van Godts gheest.