Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers– Auteursrechtvrij
[pagina 167]
| |
Inhoudt van het XLI. Cap.Bitter is de doot, den mensch vol van godtloosheyt, Maer den godtsalighen is sy aenghename, Veracht en vervloect wert de boose duer boosheyt, Siet wat schaemte is, en goede fame. | |
Het LXXXVIII. Liedeken op de vvijse, Den nachtegael die sangh een liet. oft Psal. 117.O Doot wat bitterheyt sijt ghy hier gheuende//Ga naar margenoot+
Den mensch die v ghedachte is aencleuen de//
In hem hier goede daghen// behaghen// En
ghenoech heeft// soo langh hy leeft// sijn hert maect Ga naar margenoot+
ghy verslaghen.
Den ghenen oock die nerghers voor is sorghende
Diet heel wel gaet door tgoet twelck is verworghende,
En mach dus hooch gheseten// wel eten,
Ghy valt hem swaer// en pijnlijck, maer
[Men moet v niet vergheten.]
| |
[pagina 168]
| |
O doot ghy doet wel alsmen is aenschouwende
By swacke, die in iaren sijn verouwende,
Die in sorgh en ghebreken hier steken,
Wiens ghedacht// wenscht ende wacht,
Dat ghy huer waert ghebleken.
Ga naar margenoot+ En vreest de doot niet die duecht sijt hanterende
Ga naar margenoot+ Maer dinct Godt was de selfde ordinerende,
Ga naar margenoot+ Hy wou hier gheene dieren// oock vieren,
Wat in dit dal// hier comen sal,
Oft was, proeft haer manieren.
Wat weyghert ghy die haer moet sijn verweruende,
Al leeft ghy dusent iaer ghy moet sijn steruende,
Sijt Godts wil dan niet teghen// gheneghen,
[Bereyt v huys// tsy v gheen cruys,
Als sy hier wort vercreghen.]
|
|