Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
Auteursrechtvrij
[pagina 82]
| |
Inhoudt van het XXI. Cap.
Voor alle sonden sal hem de mensch hoeden,
Bidt om ghenade, Godt verhoort d'elendighe:
Siet d'onderscheyt vanden dwasen ende vroeden,
Van godtloose, vernufte, ende behendighe.
| |
Het XXVII. Liedeken op de vvyse, Tribulati ende verdriet.
Ga naar margenoot+ HEbt ghy sone sond ghedaen// houdt op
na mijn vermaen// bidt dat Godt wil vergheuen v misdaet
En de selfde voorts altijt// als een
Ga naar margenoot+ slange vernijt// coemt sy v na, sy steect met boos ghelaet//
Ga naar margenoot+ haer tanden quaet// sijn hier des leeus ghelijck//
Ga naar margenoot+ haer fenijnich saet// doot menschen arm en rijck//
haer sweerdt wondt scherp, dus elck van heur hier wijck.
Wie ghewelt en onrecht doet
Ga naar margenoot+ Deur stoudtheyt en hoochmoet,
Dees werdt opt leste een bedelaer verermt,
Als d'elendighe hier claecht
Ga naar margenoot+ Soo hoort Godt die dat mishaecht,
Sijn wraeck coemt rasch, d'onschuldighe hy beschermt,
| |
[pagina 83]
| |
Wie hier soo swermt Ga naar margenoot+
Dat hem verspreck verdriet,
[Hoe wel hy oock kermt]
Op tsboosen wech hy vliet, Ga naar margenoot+
Maer wien God vreest die en doet dat hier niet.
Wie met anderluden goet
Sijn huys maect, is onvroet, Ga naar margenoot+
Sijn huys maect, is onvroet,
En tot sijn graf hier steenen hy vergaert,
Als een grooten hoop van werck,
Twelck tvier verteert seer sterck,
Soo is hier al der goddelooser aert, Ga naar margenoot+
Na t'openbaert Ga naar margenoot+
Soo schijnt sijn hueren ganck,
Maer t'eyndt beswaert, Ga naar margenoot+
Het strect oock eer iet lanck
Ter hellen waert, [wacht v die hier sijt cranck.]
Wie tghebodt des Heeren hout,
Die en is niet soo stout Ga naar margenoot+
Dat hy hier volghen sal altijt sijn hooft,
Die den Heer van herten vreest,
[wort ghesterct van sijne gheest]
Wijsheyt en is in desen niet verdooft,
Daer niet berooft//
En is dit vernuft reyn,
Seer vast men ghelooft, Ga naar margenoot+
[De liefd is daer niet cleyn] Ga naar margenoot+
Haer leer is s'wijsheyts leuende fonteyn. Ga naar margenoot+
|
|