Ecclesiasticus of de wijse sproken Iesu des soons Syrach. Nu eerstmael eurdeelt ende ghestelt in Liedekens, op bequame en ghemeyne voisen
(1565)–Johan Fruytiers–
Auteursrechtvrij
[pagina 18]
| |
Inhoudt van het II. Cap.Aenvechtinghe, droeffenis, staen te lijden Verduldelijck: wijsheyt is te prysen, De vreese des Heeren set niet besijden Bemint de leere, ende t'onderwijsen. | |
Het IIII. Liedeken opde vvijse, VVanneer ick vvas in teghenspoet. Psalm.
Ga naar margenoot+ SOon als ghy tot Gods dienste gaet// In
sijn gherechtichz en vreese staet// V siele wilt altijt
berey den// Tot aenuechtinghe vroech en laet//
Wat Godt gheeft wilt willich verbeyden.
U hert druckt neder ende lyt,
V ooren neyghet, ontfanght sijn woordt altyt,
Op Sheeren onderhoudt wilt passen
Op dat v leuen met proffyt
In dat wterste mach wassen.
Al dat v hier wort toegheschickt
Ga naar margenoot+ Ontfanghet al: [v hert sy niet verstickt]
Ga naar margenoot+ Ghedoocht oock sulcx al isset smerte
Hebt lydtsaemheyt, blyft onuerschrickt
In een goet vernedert herte.
| |
[pagina 19]
| |
Ghelijck int vier hier wert gheproeft Ga naar margenoot+
Gout ende siluer alsmen sulcx behoeft,
Proeft Godt behagelijcke menschen Ga naar margenoot+
In het forneijs [t'welck t'vleysch bedroeft]
Der vernederinghe nut om wenschen.
Ghelooft in Godt den Heere groot Ga naar margenoot+
En hy sal v ontfanghen inder noot
[want sijn ghenade staet doch open:] Ga naar margenoot+
Recht uwen wech, en tot der doot
Wilt hier altijt in hem hopen.
|
|