Mastreechter veerskes

[p. 152]

Vergeet mich neet.

Langs e weegsken aon de Maos
Wandelde ze haand aon haand.
Heer zag heùr: me leve waos
Ao! zoe leeg ier ich tich kaant.
Zij, ze zaog em lachend aon:
Hei's e blùmke, doeg veurtaon
Wat tat leef blouw blùmke zeet:
Vergeet mich neet.

Nao de grenze mòs er touw,
Want de vijand dee waos tao.
Heer vertrok, et hart vol rouw;
Dreuvig staarde zij em nao;
En wiit in de veerte broch
Heùm de wind es aofscheid nog
Wat et leef blouw blùmke zeet:
Vergeet mich neet.

Langen tiid bleef heer eweeg;
Hoopvol kaom er, mer te vrie
Had de naojaorsbijs geveeg,
En, och, zij die waos neet mie.
Op heùr graaf dao kneeide heer,
En em tochs er hoort noe weer
Wat et leef blouw blùmke zeet:
Vergeet mich neet.

1883.