Mastreechter veerskes

(1924)–G.D. Franquinet– rechtenstatus



[pagina 92]
Wiste ze 't! Und wusten 's die Blumen, die kleinen. H. Heine. Ao! wiste ze 't, de blomme, Wie mich de dreufheid bit, Ze zouwen um mich krite, Noe ich verlaote zit. En wiste ze 't, de vögel, Wie 'ch tristig bin en kraank, Ze zeukde mich te truuste Mèt hunne zeute zaank. En wiste ze 't, de stare, Wat pijn de leefde brink, Ze zouwen um mich daolen In gouwe leechterkrink. Ze kònnen et neet wete! Mer ein die kint men smart; 't Is zij, die mich verrete, Verrete heet men hart. 1866.