Mastreechter veerskes

[p. 90]

Aon men lezers.

Ich huur uch noe van alle kante
Mich roopen algemein:
Den veerze ziin gein diamante,
Et ziin mer kieselstein.

Wel noe, ich wèl uch jao neet piere,
Men veerskes zien publiek,
En ich bedank die ze veriere
Mèt lof of mèt kritiek.

Ze ziin wel neet - dat kaan ich dinke -
Gezat op gooie leis;
't Is mög'lik ouch es dat ze hinken
En errem ziin van geis.

Mer ziin wie'n roes dan alle blomme
Gekleurd ouch eve riik,
Ziin al de vrùchte die der kommen
Aon smaak en geùr geliik?

Et leech wat us de stare bringen
Is neet de zonneschiin,
Wie alle vögelkes die zinge
Gein nachtegaols en ziin.

Zou d'rum en blom neet mage bleuie,
Al heet ze minder prach,
En mèt hun bleiker leech neet gleuie
De steerkes in de nach?

Es God de mùsch liet schrippe neven
E schoender leed wat klink,
Dan laot men veerskes ouch al leve,
Al is 't in kleine krink.