Mastreechter veerskes

[p. 53]

Op en nuf.

Van de balie biste,
Jao, de schoenst' en friste
Köningin.
Mètten oug vol straole
Geiste door de zaole
Wie 'n pauwin.

Mer de bis e nufke,
Gruuts, hoeveerdig bufke,
Niks es bluf;
'ch Kin dich noe belaove:
't Lot dat zal dich straove,
Gruutse nuf!

't Zal dich goon berouwe,
Keùrzaam ziin in 't trouwe,
G'luif mich vrij:
Wie de wind zen vlaoge
Goon de jonkheidsdaoge
Gauw verbij.

Niemand wèlt mie luustere
Daan nao 't leizig fluustere
Van den stum:
Zèt zich in de kranten
En nao alle kante
Zuug dan um.

Niemand kump mie smeiken
Um e leefdeteiken
Aon den veut,
Niemand weurd mie drònke
Van den ougelònke,
Nog zoe zeut.

[p. 54]

 

Gaank dan mer, verlaote,

 

Wand'le langs de straote,

 

't Is te laat!

 

Zeuk dan mer te bleve,

 

Zeute weùrdjes geve,

 

Niks en baat.

 

 

 

En in later jaore,

 

Es dan op den haore

 

Blink de snie,

 

Lielik, auwd, verslete,

 

Weurste daan vergete,

 

Mie en mie.

 

 

 

Daan kòns tich goon zitte

 

Grijnenteere vitten

 

In den hook,

 

En op alles preutelen

 

En den gif oetreutele

 

Wie e spook,

 

 

 

En de vuur oetspeie

 

Tegen al die vrijen

 

In gelùk;

 

Neidig op hun flêije

 

Huilste; mer ze drêije

 

Dich de rùk.