Mastreechter veerskes(1924)–G.D. Franquinet– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 45] [p. 45] Et hundje. De zon die schijnde lekker Oppe Mastreechter brùk. De lui, vol groet' affaires, Die leepen op en trùk. Ich stond dao get aon 't druimen Oppe Mastreechter brùk; Ich zaog de gölfkes speule, Zoe bredsig en zoe vlùk. Doe kaom dao ene kerel, Zoe liederlik gemein, En toch, er had en hundje Zoe allerlees en klein. De kerel waos bezope, Karbònkel waos zen naos; Er naom et errem bieske En smeet et in de Maos. Ich zaog et nog get spart'le Mer hùllep waos neet t'raon; Ich voolt dat langs men wange Mich biggelden en traon. De zon intùsse lachden Aon 't blouw van hiemelstent; En wie de zon, zoe lachde Dee schouwe, vrië vent. Juli 1863. Vorige Volgende