Mastreechter veerskes

[p. 41]

De wiin.

Jao! dao zit vergif of zeute laoving
In de wiin zen vuur'ge touverkrach,
Naovenant den drinker zen begaoving,
Of wie heùr noe 't schoen en edel trach.

Is er lòmp, in domheid deep gezònke,
Dan liet heùr zich leije wie 'ne slaof;
Es er drink, dan weurd er smoor bedrònke,
En 't verstand vèlt, zwaakgevleugeld, aof.

Drinke veer, - dan weurd de Beis us wakker.
Dan iers straolt er wie en zomerzon,
Dan iers bleuit zen blom op gelbsen akker,
Dan iers stroumt zoe riik eus dinkensbron.

Drinke veer, - den spreidt de wits zen vònke,
Kleurt eus taol in goud en in azuur,
Dan ziin veer van schoen geveulens drònken
En eus hart dat gleuit van leefdevuur.

Want de wiin dee is geliik wie rege
Dee in sliik ouch niks mie weurd es sliik;
Mer dee ouch op gooijen akker zege
BrinG en 't veld mèt vrùchtenougs verriik.

Aprèl 1863.