Mastreechter veerskes

[p. 31]

Vrundschap.

De vrundschap is de schoenste gaof
Die God de minsekinder gaof.

't Is op de rouwe wereldweeg
De staar van 't klaorste zèlverleech.

Wie dèks, door leefdestörm geknak,
Is 't minsenhart de mood Bezak;

Et leve tuint en weustenij,
Gei blömke op de dorre hei!

Mer schijnt dan ins de vrundschapsstraol,
Dan is 't of klink en hiemelstaol.

Dan weurd dat hart dat waos verwoes
Weer levetig in neuien troes.

De minsehaat dee wiik terùk,
En 't hart dat smaak e stèl gelùk.

October 1862.