Tpalays der gheleerder ingienen, oft der constiger geesten

[fol. Bvr]

xix.

De roose spruyt wt scherpe doornen stuerlijck
Hoe wel dat si natuerlijck // wel riect excellent
De doornen sijn scherp, de menschen beruerlijck
De roose is soet, wel rieckende yent
Dit is bewijsende elck eerlijck herte present
Dat na alle labuer, arbeyt, en pijne
En traualie, studatie, en swaer regement
Coemt groote soeticheyt en medecijne
Dus verdraecht de scherpheyt tot allen termijne
Sonder murmuratie, oft eenighe afgrijsheyt
Ghi sult sbooms soetheyt smaken, na de disciplijne
Dwelck men is heetende, het fruyt der wijsheyt.