Tpalays der gheleerder ingienen, oft der constiger geesten (1556)

Tpalays der gheleerder ingienen, oft der constiger geesten

(1556)–Frans Fraet– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[Folio Aiijr]
Allen Rethorisiens Saluyt. Ghi constighe gheesten, reyn Rethorisiens Saluyt wt ionsten, sy v menichfout Dit cleyn boecxken, tpalays der gh[elee]rd' ingienen Wort v ghesonden, veel beter dan [...] Begheerende dat ghijt in weerden [houdt] Het brengt v verstant, en wijsheyt beneuen Want sonder wetenschap, te vergeefs elck bout Dus laet mijn simpel werck, v sijn ghescreuen In dancke, wt die Fransche tale verheuen Heb ict ghesedt, al is simpel de daet De sinnekens sijn goet, al isser conste in bleuen En vergheten, schimpinge vander hant toch slaet Volcht die wijsheyt, dit is Salomons raet Lichtueerdicheyt en laet niet in v blijcken Die wijsheyt sidt aen Gods side vroech, en laet Sijt dit gedachtich, reyn broeders der Rethorijcken Natuerlijcke redenen, doen de plompheyt wijcken Daer donuerstandighe mede dunct tsijne verchiert Keert, ende en wilt den ezele niet ghelijcken Die sinen tert houdt, ende nyemant en viert Al ist dat die wetende reyn conste hantiert Den schimpighe sal sijn conste verdrooghen Den Bacholist niet dan om suypen en crayiert Verachtende edelheyt, men sieghet voor ooghen Dus heb ick v willen dit boecxken tooghen Daer een elck in sal vinden en sien sijn ghebreck Alle constighe gheesten, sullent wel verhooghen Alleen salt verachten den opgheblasen gheck Men can niet ghestoppen alle mans beck
[Folio Aiijv]
Ter liefden des Printers, daer den gheest na helt Gaf my te componeren, daer toe den treck Inden schilt van Artoys, tsy v vertelt Daer vindijse te coope om een cleyn ghelt Dus en willes niet laten, het brengt v verstant Erreuren, ende dwalinghen toch besiden stelt Die liefde des Heeren in v herte plant Alle boosheyt der werelt sal vergaen, want [T]is Gods woort, ten sal niet sijn verholen Dus volcht hem naer wt liefden vailiant Leser, blijft den Heere beuolen. Fray gheesten leest // ende wel verstaet Rustich so weest // sonder schimpighe daet Aensiet de simpelheyt vanden Componist Na sprinters begeerte sedt hi sinen naer Frans fraet Siet niet te nauwe, al heeft hi ghemist Fijn waer hi een goet meester, die ghene die wist Reyn te wercken, na alle mans sin Aenmerckende, dan datter schuylt arghelist Een elck mach hem dan stooren te min Tot uwer eeren nemet voor tgoede, en leeft hier in. Frans Fraet. Alst God belieft.

Vorige Volgende