Geestelyck lietboeck genaemt de Basuyn
(1626)–Simon Jansz Fortuyn– Auteursrechtvrij
[pagina 462]
| |
Op de wijse: Een Liedt moet ick u zenden.
GHeen ding is meer van nooden
Voor die den Heere vreest:
Dan des vleysch-lust te dooden
Door kracht van Godes gheest,
En trecken uyt den ouden Adam boos,
Die door lusten der doolingh het goet belet altoos.
Recht weer vernieut van binnen
V hart, zin, en ghemoedt,
Daer door ghy moogt gewinnen
| |
[pagina 463]
| |
't Geloof aen Christ goet,
Op dat ghy so door Godts barmhartigheyt
Al in den wegh des Heeren te rechte wert geleyt.
In al u doen en laten
Volght naerstigh Christus raet,
Zyn gheboden wilt vaten,
En menschen leer af-slaet,
Want wie op menschen doen en wesen bout,
Zyn hope is verlooren, dus u op Godt betrout,
Een kuysch en eerbaer leven
Na Godes wil en Wet,
Wilt u staegh toe-begheven,
Volghende des Schrifts tret,
So sal u Godt daer toe bieden de handt,
En in u goedt voor-nemen trouwelijck doen bystandt.
| |
[pagina 464]
| |
'T en sal u niet faljeeren,
Zijn beloften staen vast,
So ghy tot hem gaet keeren
Als ghy u vindt belast,
Want hy roept: alle die daer zijn belaen,
Dus met een vast betrouwen tot zijn ghenaed, wilt gaen.
Ist dat ghy u misdaden
Bekent ende beklaeght,
Laet u van Christo raden,
En ware rouwe draeght,
Bekeert u snel, en doet oprechte boet,
Bidt, smeeckt sonder op-houwen, en valt den Heer te voet.
Arm, bros, ende ellendigh
Is de Mensche van aert,
Maer door Godts gheest inwendigh
Moet men zijn weer-ghebaert,
De zond' ghestorven, door Christus bloedt root,
| |
[pagina 465]
| |
Ende gheheel begraven, door 't doopsel in zijn doot.
Crachtigh is hy verresen,
Met hem moet men op-staen
In een nieu Hemels wesen,
En soecken so voortaen
Het eeuwigh goedt, dat nimmermeer vergaet,
Om so te mogen smaecken 't Hemels t'onser baet.
Om hier wel toe te komen
Is noodigh t'aller stondt,
De wet werdt waer-ghenomen
Wat ons in Godts verbondt
Heel claerlijck is gheboden nae te treen,
Want dat wel 'tonder-houwen maeckt ons door Christum reen.
Proeft u dan wel te deghen
In al dat ghy hanteert,
Of ghy op zyne weghen,
V na zijn wil regheert,
| |
[pagina 466]
| |
Want dat is zijn begheeren, wil, en lust:
Dat ons wil, doen, en handel met vreught in zijn wil rust.
So wy in ons bespooren:
Dat hart, zin, en ghedacht
Gheneyght is hem te hooren,
En te volghen met kracht,
So sal de hoop ons niet laten beschaemt,
Maer sullen hier nae wesen zijn kinderen ghenaemt.
Dochter om te verkrijghen
Hier na eeuwighe vreught,
Laet ons hart, en zin nijghen
Tot rechte waere deught,
En door 't Gheloof in Christo zijn ghegrondt,
Op dat wy recht ghebruycken onse ontfanghen pondt.
't Mist wel meer. |
|