|
| |
Een geestelyk LIEDEKEN.
Staet op met groot verlangen
Den winter is nu gegangen,
En den zomer komt in 't saisoen,
Den Mey die staet ontlokken,
Met zyn' blad'ren groen van van spruyt,
De bloemekens zoet van rooke,
En zoo menigerhande kruyd.
2. Verlaet die vremde boelen,
U uyt liefde te mynewaerds wend,
Want den sneeuw verliest gevoelen,
Door de zonn' is zy geënd,
Die vogelkens wilt verzinnen,
Die zynder van herten bly,
Zy zingen den zang van minnen
Tusschen u lief, ende my.
| |
| |
3. Is alles vol lusten spoedig,
Den wyngaerd brengt vruchten voord,
Dat tortelduyfken zachtmoedig,
Zyn geluyd men lieffelyk hoort,
Die zingt een helder lied,
De bie met haere straelen
Op all' de bloemekens ziet.
En t'saemen gaen triumpheren,
In die veldekens breed en wyd:
Daer zult gy mogen hooren
Wy zullen noch vreugd oorbooren
5. Wandelt nu vry in myn' wegen
Hier beneden in 't aerdsche perk,
Uw vyand hebb' ik verslegen,
En den peys gesloten sterk,
Waer van de twaelf trompetten
Komt nu zonder verletten,
O! Myn' alderliefste Bruyd.
6. Al word gy hier in 't verzeeren,
Van vremde minnaeren benyd,
Uw' droefheyd zal verkeeren
Want in myns Vaders zaele
En daer is 't genoegelyk zyn,
Want daer zingt' er in 't generaele,
| |
| |
7. Laet u geenzins bezwaeren,
Blyft standvastig van herten reyn,
En wilt met geen ander paeren,
Als alleen met my certeyn:
Want ik ben iverzuchtig van werke,
In myn' liefde niet verflouwt,
Komt myn' Bruyd, myn' Duyv', myn' Kerke,
Die ik vastelyk hebbe getrouwt.
8. Waer zoud gy een verwerven
Onder 's weireldsch minnaeren
Die voor u zonde willen sterven?
Gelyk als ik hebbe gedaen?
Ik hebbe voor u 't is gebleken,
O myn Lief! Verstaet wel hoe,
Myn bloed uyt laeten leken
Tot den laesten druppel toe.
9. O myn Bruyd! Wilt vromelyk stryden,
Wy zullen noch (Lief) verblyden
't Is zeker eens hier naer:
Ik zal u Lief! Als myn' Vrouwe
Daer de mueren zyn van gouwe,
En daer is 't zeer plaisierig zyn.
10. Oorlof Princesse reyn, fleur der Vrouwen,
Zyt gy in honger benouwen,
Ik ben dat levende brood,
Zyt gy vermoeyd certeyne,
Oft van dorste lyd verdriet,
| |
| |
Ik ben de levende Fonteyne,
Komt drinkt vry all' om niet.
|
|
Auteursrechtvrij