Refereynboek ofte nieuwe wandeldreve, voor de jongheyd

[Myn' ziel' geduerig tracht om met uw' ziel' te paeren]

Myn' ziel' geduerig tracht om met uw' ziel' te paeren,
Myn' liefd' is al te groot als ik zoek' te vergaeren
Onder myn' vleugels zoet en gy verloren loopt
En uyt myn wyngaerd rood, niet een' druyve koopt.

[p. A7r]

 

Myn hoofd hebb' ik geboogt, om u te willen kussen:

 

Op dat myn dorstig hert uw' lusten zoude blussen

 

En gy zyt doorgegaen: noch roep' ik dag en nacht:

 

Maer 't is al te vergeefs, want gy myn' stemm' veracht.

 

Ik hebbe uytgerekt aen 't Kruys myne ermen,

 

Om over uw' misdaed bermhertig te ontfermen

 

En gy zyt afgekeerd, nochtans gy zyt my weird:

 

Maer wat al pyn' en druk, en hebt gy niet begeirt?

 

Geopend is myn' zyd', om u daer door te laven,

 

En gy ondankbaer mensch verfoeyt myn' goede gaven.

 

Waer hebb' ik doch verdient de dood die ik ontfaen?

 

Wat meer doch kond' ik doen, dat ik niet hebb' gedaen?