Arions vingertuig

Opdeunende verscheide minne-klagjes, koozingen, boertigheên, en andre rijmpjes en gezangen

[p. 216]

Aen Iuffr. N. N. &c. Heur E. Schoonheyts Lof.

Voys: Tweede Carileen.
Ofte, Spoeyd’ u voetjes, treedt wat aen.

WYck, wijck alle werelts schat,
Met al’t geen dat uwe prael omvat,
Met u Goudt// hoe verciert, en gebouwt,
Hoe bepraelt// en hoe konstigh, en hoe schoon bemaelt;
Hoe machtigh rijck// ‘t is als slijck// in’t helijck,
Van de Ieught// raer vereent, met witte Deught;
Die u naem// heel bequaem// op de Faem
Henen voert// daer altijdt yders oogh nae loert.
2   Waerde pronck van ‘t ruchtb’re Spaer
Aerdigh beeldt, O die geduerigh waer
By het licht// by de glans, van ‘t gesicht,
Van de gleur, die het alderdightste hart boort deur;
Die met ‘er strael// en onthael// menighmael

[p. 217]

 

Port my vaeck// dat ick nae u schoonheydt haeck;

 

Dat ick sta’egh// alle daegh// even graegh

 

In my vin// groote treck steeds tot u Goddin.

 

3   Want u schoone lief’lijckhe’en,

 

En u stem, en pit vol soete re’en,

 

Houdt mijn Geest// stille staen, heel bevreest,

 

Dat ick dick’// dus mijn bede nae den Hemel schick.

 

O goede Go’on// watten Kroon// wat al schoon,

 

Wat al soet// heeft dees Maeght in overvloedt:

 

‘t Schijnt u kracht// en u macht// heeft gewracht,

 

In dit beelt// daer geheel uwe gunst in speelt.

 

4   Wat al blos en aerdigheydt

 

Datter is op ‘t heele lijf gespreydt,

 

Kan mijn tongh// hoe volmaeckt, datse songh

 

Niet ten deel// openbaren, en noch min geheel.

 

Ay! soete Bloem// dien ick roem// die ick noem,

 

Dien ick toon// voor het allerschoonste schoon;

 

Schiet een lonck// schiet een flonck, en een vonck

 

In mijn Hart// dat ick smeul in de soetste smart.

[p. 218]

 

Ay! raer en puyck Iuweel, aenlockent minlijck wesen,

 

In wiens verheven Geest de wijsheyt is te lesen:

 

Gun my soo veel verlof, dat ick van desen dagh,

 

En voorts tot aller tijdt my selver noemen magh,

   UE. Schoonheydts
   Allerminste Dienaer.