Arions vingertuig

Opdeunende verscheide minne-klagjes, koozingen, boertigheên, en andre rijmpjes en gezangen

[p. 72]

Klagte.

Toon: Balette Schravezand. Off; d’Uitmuntenst’ Harderinne.

I.

ALsterfbre zwakke mensschen,
Breng, elk wat, sterkheid, mee;
Om mijn gemoed// ‘t gun aarzeld plos te voet,
Te houden inzen ste’e.
Ik wens, niet meer te wensschen,
Dan dat wat kragts my help,
Eer door de druk, het lijloos ongeluk
Mijn zieltje overstelp:
Wijl, die ik minde een ander zel trouwe,
Eenen lompen bloed,
Hoewel wat rijk van goed,

[p. 73]

 

Daarom draag ik rouwe,

 

Om dat zo een Vrouwe

 

Zulk een Vrouwe, weeze moet.

 

2   Eerst was ik haar vermaken,

 

Geen dingk en was’er wars;

 

Nu, toen de haat// uitstak in haar gelaat,

 

Zag zy my overdwars.

 

Hoe vlug zijn ‘s weerelds zaken!

 

Veel znelder dan de wind,

 

Van ‘t ene end// na ‘t ander wederwend,

 

En inder yl verzwind!

 

Zo poogd’et noodlot met my te braveeren,

 

Wijl ‘t mijn lief ontrukt,

 

En van mijn zijde plukt,

 

Zal ik dan verteeren,

 

Door’et fel verzeeren

 

Dat my op den schouders drukt?

 

3   Had zy nog een verkooren,

 

Van lichaam, en van stal

 

Van lijf, van geest// geschoeid op hooger leest,

[p. 74]

 

Zo waard noch niet te mal!

 

Maar nu is keur verlooren,

 

Nu naast ‘er rusten zal,

 

Een, die, wiens keest// geen weinig is verbeest,

 

Ai ‘t zluit nou niemendal,

 

Ha, ha! verleidende zno viandminne,

 

Vals bepronkte schat!

 

Die zo veel schijns bevat,

 

Datge keund verwinne,

 

Zo een schoon goddinne,

 

Trots ‘et puik der gantsche Stat.

   Geld is winbaar.