|
| |
| |
| |
Op 't Verjaeren Van Juffr. A.G.
NA dat ick onlanghs quam te hooren,
Hoe ghy, O zoet Driekoninghs Kindt!
Op heden vreughdigh wierd gebooren,
Terwijl dit Nieuwe Jaer begint:
Soo daght het my niet buytenreden,
Dat ick u mee geluck quam biên:
Doordien (om onse vrolijckheden)
Ick uw geluck oock graeg sou sien.
VVant heb ick macht om met gesangen,
Met Fluyt, Fiool, of Cyter-Snaer,
Uw Levens loop wat te verlangen,
Je leeft te minsten hondert jaer;
Maer wat sal ick u best gaen schencken,
Op sulcken heugelijcken dagh?
VVat vers sal ick nu best bedencken,
Daer ick u mee behagen magh?
VVil ick een Anna-Gram, gaen maecken;
Met een verkeerde Letterswier?
O neen, 't is best dat werck te staecken;
Dat Rymen past hier niet een sier:
Hier past een sangh met soeter swieren,
VVaer op dat Anna heel verheught,
Met ons haer Boorten-dagh magh vieren,
Als d'oorsaeck van haer eerste vreught.
VVel aen dan, waer sijn nu mijn vaersen?
Maer ziet, elck is ontrent zoo groot,
Gelijck wel eer die steeckel-baersen,
Die wy eens trocken uytje sloot,
Maer daer is heel niet aengelegen,
De langhte heeft niet te bediên:
| |
| |
Indien ghy sleghs, maer had verkregen,
't Geluck dat u mijn vers koms biên.
Want, soo ick wat vermach met wenschen,
Derf ick wel wedden sonder schandt
Dat ghy uw luck tans met geen menschen,
Verruylde van dit gansche landt.
Want seker als ghy ginght uyt Vissen,
Het zy op Pos, of Baers, of Schol,
Je soud noyt vanje leven missen,
Te vangen kaer, ja Schuyten vol.
Geen goetje soo van Duym, of pincken,
Van twaelif in een Toebacks Nap,
Maer even als Westfaelsche Schincken,
Soo van een ellen, of een stap;
De Snoecken souje nimmer missen
Te trecken aen je Angel-Koord,
Gelijck als kleyne Wallevissen,
Die Somersswemmen om de Noordt:
Je soud met Lobbes, niet na Spreeuwen
Gaen grab'len yvrigh in het sandt.
Maer pas als in de Gulde Eeuwen,
Patrysen vangen metje handt.
Je Schuyt die souw van selver vloeyen
En vliegen luchtigh lancks de vloedt,
Soo datje waert verlost van 't roeyen,
En vandie moeyelijcke kloet.
Die kloet daer ick meê ley te moorden
In 't kroos, gelijck een halve geck,
En noch te nauwer noodt doorboorde
Dat my het sweet liep langhs mijn beck:
In 't endt, om niet te langh te singen,
Je deed' al watje selver woud,
Al woudje selver alle dingen,
Verand'ren metje handt in Goudt,
(Maer slechs met een handt moetje weeten
Want anders voerje als dese sot
Die van sijn Goudt doe niet kost eeten,
| |
| |
(En borst als een vergeven Rot)
O neen, uw schat sou slechs vermeeren,
Om ons op 't bloeyen van uw Jeught,
Te met eens wacker te tracteeren,
In volle vrolijcksheyd, en vreughd;
Maer wat mach al dit wenschen baten,
Mooght ghy licht dencken? niet een mijt:
Doch even wel men moet wat praten,
Tot blijck van sijn genegentheyd;
Want anders, wat is al het wenschen,
Op Bruylofts-Feest, of Nieuwe-Jaer,
Als een gewoonte by de menschen
Al baet het somtijts niet een hayr?
Neen, schoond'er niet en quam te beuren
Van al dat ick hier heb geseyt,
Ghy hoeft daerom niet eens te treuren,
Maer leven evenwel verblijdt.
Ghy hebt den Hemel sleghs te loven,
Voor al de gaven die hy u,
Soo rijcklijck heeft verleent van boven,
Voor desen niet alleen, maer nu:
Uw Ouders zijn noch beyd in 't leven,
En wel soo ficks, en soo gesont,
Dat zy geen oortje souden geven,
Voor een purgatie van een pondt;
Maet houdt: ick mach wel uyt gaen scheyen
Tot dat ghy wederom verjaert
't Geen weer moet beuren met verblyen
Verblijdt ons slechs maer metje Taart.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd