Afrikaense Thalia

Aen Phillis.

WAt baet my mijn stantvastigheyd?
En wat kan my mijn suchten baten?
VVijl sy mijn liefde schijnt te haeten
Die loonend' met ondanckbaerheydt.
Laes! 'k heb mijn min te lang gevleyd,
Met d' ydle hoop in mijn ellende,
't Is best, ick door de doot gae enden,
Haer haet, en mijn standvastigheyd.

[p. 76]

 

VVatt 'k was gewis te ver verleydt,

 

Indien mijn ydele gedachten,

 

Van haer beloningh derfden wachten,

 

Voor alles 't geen mijn ziel nu lydt;

 

Neen, dat was my te veel gevleydt,

 

Desal 't geen ick souw hoopen derven,

 

Is haest te eynden door mijn sterven,

 

Haer, haet en mijn Elendigheyt.