Eene liefde in het Zuiden

[p. 38]

XXII.

O neen, Rosaura, vaar voor eeuwig wel,

Vergeef hem die in uw gelukkig leven

Den gouden draad der liefde heeft geweven,

En hem er uitrukt, als in dartel spel.

Verkwijn niet langer in uw droeve cel,

Zie! de aarde is schoon, en frisch de jonge dreven;

Wat al geluk kan jeugd en rang u geven,

Gehoorzaam slechts aan 't vaderlijk bevel.

Vergeet den arme die verbijsterd vliedt,

En, ver van u, zal trachten stil te sterven,

Verstoot om hem uw gulden toekomst niet;

Vrees niets: zijn doodsnik zal uw bruiloftslied,

Zijn eenzaam graf niet 't feestgewoel bederven -

Rosaura, neem de vrijheid die 'k u bied.