Verzameld werk. Deel 2

[p. 87]

Quam diligit...

Schuchter en stil, hoe, door uw kleine tuin,
Langs kruid en bloem in glans van dauw gaat gij
Zinnende rond, en draalt, en hoort, terzij,
De lijster uit de hoogste loverkruin.

En wat gij mijmert, is zo na vertwijnd
Met morgenlicht en bloemen en gefluit,
Dat deze tuin, die uw geluk ontsluit,
Mij als het weerbeeld van u zelf verschijnt.