Verzameld werk. Deel 2

[p. 17]

De Keizer

Hoog en stil, in 't glinsterend ijzer,
Boven volks gril - die hij haat -
Rijdt, als droomde hij, de Keizer
Dwars de davering door der straat.

Maar de spotschelm, eng ter slinker,
Schampert: ‘ken uw waarheid, dwaas!
Dood, die bittere verminker,
Schendt ook u tot, aanstonds, aas.’

Smaad, als roem, maakt wijzen wijzer, -
Baat de schelm zijn hete spot?
De een blijft, onverlet, de Keizer,
De andere een naamloze onder 't rot.