De briefwisseling tussen P.N. van Eyck en Albert Verwey. Deel 1: juli1904-april 1914

[p. 13]

199. P.N. van Eyck aan Albert Verwey en Kitty Verwey-van Vloten, 13 juni 1914
[Roma 13·VI 1914.]

Zeer geachte Heer en Mevrouw,

Even kom ik mijn vast adres melden, en vooral U, ook namens mijn vrouw hart. bedanken voor Uw advies. De tweede dag in Rome hebben wij 's morgens een briefje geschreven naar Mevr. Koelman, die dadelijk een antwoord liet brengen, zoodat wij 's middags reeds op de thee kwamen.²⁵ Het is een heel aardige dame en haar dochter, - die bovendien zeer gevoelig voor literatuur schijnt - eveneens. Zij hebben ons reeds met zoo veel geholpen, Virginie is met ons meegegaan en heeft over kamers onderhandeld, adress. v. goede leveranciers. Wij zijn U werkelijk zeer dankbaar. Mevr. Koelman was erg in haar schik zoo eens over de oude tijd in Amsterdam te praten, zij vroeg mij U de hart. gr. te doen en te zeggen, dat zij met verwachting de door Mevr. beloofde brief tegemoet ziet. Ik vond in haar de collega van het Nieuws v.d. Dag, en dus zelfs daarmee heeft zij mij met raad en daad bijgestaan. Maandagavond gaan wij op de thee bij een Dr. Hoogerwerff, jonge man, kunsthistoricus, getrouwd met een reeds Hollandsch sprekende Finsche.²⁶ (Ik heb gezien dat Lunakowsky is uitgekomen?)²⁷ Ik hoop heel spoedig nog eens iets uit Noordwijk te hooren. Wij zijn overhaast uit Florence vertrokken, omdat ik hier toch in Rome moet zijn met de onlusten.²⁸ Ik denk dat de Rott. mijn brieven tamelijk democratisch zal vinden. Ik heb ze natuurlijk vrij haastig moeten schrijven.

Hart. gr. ook namens Nelly en aan allen

Hoogachtend

geheel Uw

PNv.E.

25 Over Laura Koelman en haar dochter Virginie konden geen bijzonderheden gevonden worden. Laura Koelman zou correspondente van Het Nieuws van den Dag geweest zijn. Het Persmuseum beschikt niet over gegevens omtrent haar en het archief van Het Nieuws van den Dag vóór deze krant in 1923 door De Telegraaf werd overgenomen, is spoorloos.

26 Godefridus Johannes Hoogewerff (1884-1963) studeerde Nederlands en geschiedenis te Utrecht. Na zijn studie werd hij assistent bij de toen benoemde eerste hoogleraar in kunstgeschiedenis, W. Vogelsang. Het jaar daarop vertrok hij naar het Nederlands Historisch Instituut te Rome voor een onderzoek naar de bronnen voor de Nederlandse kunst- en geleerdengeschiedenis. Dit leidde tot een proefschrift over Nederlandsche schilders in Italië in de 16e eeuw , waarop hij in 1912 te Utrecht promoveerde. Toen Van Eyck hem ontmoette, was Hoogewerff secretaris van het Instituut. In 1915 werd hij waarnemend directeur, omdat de nieuw benoemde directeur, mgr. A.H.L. Hensen, geen Italiaans visum kreeg. Na de oorlog is deze tot 1922 directeur geweest; in dat jaar nam Hoogewerff die functie over en vervulde haar tot 1950. Hij keerde terug naar Utrecht waar hij nog een viertal jaren het professoraat in de kunstgeschiedenis vervulde. In 1955 vestigden zijn Finse echtgenote, Helma Maya Taminen, en hij zich te Florence waar hij op 25 maart 1963 is overleden.

27 Johannes Linnankoski (1869-1913) was journalist en aanhanger van een Fins-nationale beweging. In 1905 verscheen Het lied van de vuurrode bloem . De door Verwey ingeleide en vertaalde roman was in 1914 verschenen bij W. Versluys te Amsterdam. Er is beweerd dat Kitty Verwey-van Vloten aan deze vertaling heeft meegewerkt: ‘Wie de stijl van Kitty Verwey's brieven kent behoeft daaromtrent niet in twijfel te verkeren’ (Uyldert II, p. 255).

28 Op 9 en 10 juni 1914 schreef Van Eyck over ‘De onlusten’ twee artikelen die in de NRC geplaatst werden resp. op vrijdag 12 juni (Av. C) en in het ochtendblad, B. van zondag 14 juni (Ocht. B). In Ancona, Florence, Turijn en Rome waren stakingen.