De briefwisseling tussen P.N. van Eyck en Albert Verwey. Deel 1: juli1904-april 1914

180.
Brief.

Den Haag 9 Febr. '14

Zeergeachte Heer,

Liever dan met de voortdurende obsessie van dat overschrijven voort te werken, heb ik het stuk in eens door afgeschreven, - mijn vingers zijn als gebroken. Hierbij gaat het nu, ik geloof dat er veel in staat, en het heeft mij onder het overschrijven, weer heel gepakt.

Ik wou U twee dingen vragen. Het begint met een inleiding, die met den inhoud niets te maken heeft, maar die van zelf zoo geworden is. Zoo U liever dadelijk in medias res bent, laat ik U de beslissing over, of het zal weggeschrapt worden. Het stuk kan dan met I beginnen. Indat geval zou ik wel die eerste bladzijde graag terug hebben, en komt er in plaats van Avondmijmering over, gewoon ‘Over Gustave Flaubert’.⁵³⁸

538 Aldus niet. Alles werd geplaatst. Ook het ‘naschrift’ waarvan verderop gesproken wordt. Deze vorm is gehandhaafd in V.W., 3; pp. 493-520.

[p. 274]

Aan het einde van het stuk heb ik een naschrift dat ik met verdriet als naschrift geef. Het hoort eigenlijk op pag. 23, 4e regel bij 't potloodkruisje. Ik lichtte het eruit, omdat het stuk misschien te lang wordt, en gaf het als naschrift, omdat ik het toch niet wil missen, al was 't alleen maar die der magnifieke citaten. Wilt U ook hierin beslissen, wat U 't beste lijkt. Er in of er onder?

Ik voel mij zelf op 't oogenblik in hooge mate onbehagelijk, - hoofdpijn, pijn in mijn rug, suf. Ik zal wat gaan wandelen en dan is dit al weer voorbij.

Wanneer het dus in Maart geplaatst wordt, zoudt U dan ter drukkerij willen opgeven, dit stuk dadelijk te zetten. De correctie v.'t Fransch zal hopeloos zijn en ik heb het het liefst zoolang mogelijk tot mijn beschikking.

Ik heb voldoening over het stuk, omdat ik het nog meer dan mijn andere stukken, zoo heelemaal uit mij zelf gehaald, en ik het met een zoo sterke aandrang van gevoel geschreven heb.

Met hartelijk gr. ook aan Mevr.

Hoogachtend,
geheel Uw
P.N.v.E.

Wilt U s.v.p. niet op mogelijke taal- oneffenheden letten?

Ik heb ook de copie nauwelijks gecorrigeerd, om het stuk maar weg te hebben.

Hoe groot is dat boekje v.Gundolf, wie heeft het uit[ge]geven? U zoudt mij plezier doen dat te zegeen.⁵³⁹

539 Friedrich Gundolf, Stefan George in unserer Zeit, Heidelberg 1913.