De briefwisseling tussen P.N. van Eyck en Albert Verwey. Deel 1: juli1904-april 1914

[p. 230]

149.
Briefkaart. Poststempel: 's-Gravenhage 27.IX.1913.

Weled.geb. Heer Albert Verwey
Noordwijk aan Zee.

Zeergeachte Heer, Hierbij gaat een exemplaar van mijn boekje.⁴⁵⁰ Ik hoop dat het U bevallen zal, d.w.z.dat U iets in de verzen, d.w.z.in de twee groote gedichten vinden zult. Ik leef zelf al weer in een heel andere productie, voor mijn gevoel tenminste, maar toch geloof ik dat zij tot mijn goede werk behooren. Ik zal dus Uw oordeel met verlangen tegemoet zien. Wat die tegenwoordige productie (vrij regelmatig gedurende 2 maanden na weer lange stilte) betreft - ik ben heel benieuwd Uw oordeel ook daarover te hooren. Ik denk er zelf, als te dicht er bij, misschien te goed over, maar ik meen te bemerken dat er een grootere wármte in is, in de expressie vooral, bedoel ik. Vergeef mij dit vóóroordeel over verzen die U nog niet kent. Ik zal denk ik wachten tot de andere geplaatst zijn. - Over 't suster Bertken-stukje maak ik mij geen illusies. More meo ben ik weer aan 't vragen gegaan: 1^o. is het misschien meer vurige reactie tegen de stom-scherpzinnige hooghartigheid van Knuttel die mij als een waar contraminemensch het gedicht plotseling deed bewonderen? 2^o. heb ik misschien meer over mijn dróóm van zulk een gedicht dan over het gedicht zelf geschreven? 3^o. waarom zit ik toch zoo te donderjagen, terwijl die 5 à 6 strofen mij toch zoo dadelijk gepakt hebben. Ik ben benieuwd. Want alles hangt natuurlijk af van Uw meening over 't bedoelde gedicht, een meening die ik dan ook te voren reeds als beslissend, ook voor de opname, in 't boekje wil verklaren, nu die drie elkander afwisselend wagen het mij alternatief met hun gegons eenmaal zuur maken.⁴⁵¹ Ik lijd aan te veel geweten, maar après coup.

Conscience maakt geen coward van mij voor, maar na de daad (waarbij ik dan zoo lafhartig mogelijk innerlijk mijn handen wrijf, dat ik 't toch maar gedaan heb.).Zoo was ik ook als jongen. Eerst sprong ik uit een boom en brak half mijn teen, en daarna vulde ik de dag met nagedachten en ijzingen. Wat mij niet verhinderde den volgenden dag weer uit de boom te springen. Maar genoeg over mijn interessante zelf.

Hartelijkste gr. ook aan Mevr. en de meisjes.
Hoogachtend
Uw
P.N.v.E.

450 Bevrijding - Zilverdisteluitgave nr. 6; 's-Gravenhage 1913. Twee grote gedichten: Ludovico il Moro en Lancelot; tussen die beide een zestal sonnetten. J.F. van Royen had meegewerkt. Gedrukt bij G.W. van der Wiel en Co. te Arnhem in 55 exx. De teksten staan ook in Het Ronde Perk II, opgenomen in Gedichten, Amsterdam 1917. De grote gedichten daar resp. op de pp. 48-54 en pp. 61-67. De zes ‘tussenzangen’ zijn elf sonetten geworden met wijzigingen in de volgorde. Het cyclische karakter wordt nog versterkt door een openend en een sluitend sonnet.

451 In 1918 publiceerde de Zilverdistel: Een boecxken gemaket van Suster Bertken die LVII iaren besloten heeft gheseten tot Utrecht in die Buerkercke . Het was nr. 16 en het tweede van een reeks speciaal voor de Vereeniging der Vijftig vervaardigd.