De briefwisseling tussen P.N. van Eyck en Albert Verwey. Deel 1: juli1904-april 1914

140.
Briefkaart. Poststempel: Leiden. 26.VI.13

den Heer P.N. van Eyck,
Columbusstraat 223
den Haag.

W.v.E. Het is niet gebrek aan tijd zoozeer als aan rust. Maar je gedichten heb ik aandachtig gelezen. Laat ik dus zonder uitstel zeggen, dat ik ze gelijkelijk goed vind en ze òf allen wil plaatsen - maar dan hoogstwaarschijnlijk in twee helften - òf die keus

[p. 219]

eruit die jezelf het verkieselijkst vindt, en dan in-eenen. Op Wagner zal ik letten. Vandaag wordt opgemaakt. Je artikel zou het nr. openen als niet op het laatste oogenblik de architektuur de muziek op zij gedrongen had.⁴²¹

Hart. groeten

Je A.V.

421 Het juli-nummer van 1913 opent met een gedicht van Albert Verwey: De Geest van Jacob van Campen (p. 1-7). In hetzelfde nummer pp. 111 en 112 releveert de dichter-redacteur de ‘Open brief aan de Jury van de Rotterdamsche Raadhuisprijsvraag door K. de Bazel’. Bedoelde jury had De Bazels ontwerp voor een te bouwen raadhuis in Rotterdam niet aanbevolen. Verwey steunt De Bazels reactie, omdat diens plan ‘een nieuwe schoonheid’ belooft, die uiteraard niet direct aanvaard behoeft te worden, maar wel verdedigd. Deze opvatting was nauw verwant aan Berlages ‘weldoordacht rationalisme’. In dit verband kan men de openingsverzen verstaan, waarin de dichter een gesprek voert met de geest van Jacob van Campen (1595-1657), bouwer o.m. van het Raadhuis van Amsterdam, thans Koninklijk Paleis. De classicistische bouwmeester prijst de ‘bezonnen kunst’, een visie die Albert Verwey van harte huldigde, zie O.D., I, pp. 869-875.