Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 292]

Op het feest van S^t. Jan.

Van vreugd verzeld, mooge ons nu weêr bestraalen

Die dag, getooid in 't hemelsch licht,

Dat schaars op d'eersten kring der Broedren neêr mogt daalen:

Dien vieren, is des Metslaars pligt.

Dit tempelchoor, door ons gewijd,

Zij 't voorportaal ter zaligheid.

De leevensbaan, die ieder moet bewandlen,

Is ons met versch gebloemt bestrooid;

Daar elke dag ons staâg, door waarlijk schoon te handlen,

Den kruin met frissche roozen tooit:

Dus strekt dit choor, door ons gewijd,

Ten voorportaal ter zaligheid

[p. 293]

 

Bedenkt altijd, wen gij deez' dag wilt vieren,

 

Die u den hoogsten wellust schonk,

 

Dat hem, wiens leevenspad de schoonste daaden sieren,

 

De vreugd staâg minlijk tegenlonk.

 

En dus dit choor, door ons gewijd,

 

Ten voorhof strekt ter zaligheid.

 

 

 

Eens oogste elk blijd wat hier zijn hand moog' zaaiën,

 

Wat hij met vreugd zijn' Broedren gaf;

 

Dan hij, die dit vergeet, zal nimmer juigchend maaiën

 

Aan gene zij' van 't zwijgend graf.

 

Blijf, blijf ô choor, door ons gewijd,

 

Ons voorportaal ter zaligheid.