Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 248]

Bij het inzamelen der liefdegaaven voor behoeftigen.

Broeders! boort de klagt der armen,
Laat hun schreijen u erbarmen,

Leenigt hunne ellende en kwaal.

Op! wilt uwen pligt volbrengen,
't Traantjen droogen dat zij plengen,

Of dit is geen Broedermaal.

Ziet de grijsaart, hier, van have
En erve ontbloot, uw liefdegaave

Beevend smeeken; weest zijn staf.

Hoort, dáár, 't hulploos weesjen klaagen
Kleedren, spijs en drank u vraagen:

Wijst het wichtjen toch niet af!

[p. 249]

 

Ziet ook, ginds, de weduw schreijen,

 

Ziekte, koude en honger lijên;

 

Uitgeteerd door leed en smart:

 

Roept haar van den dood ten leven;

 

Ziet u, zeegnend, daarvoor geeven

 

't Nedrig en verbrijzeld hart.

 

 

 

Broeders! hoort de klagt der armen,

 

Laat hun schreijen u erbarmen;

 

Maar vergeet toch de onzen niet!

 

Dat niet één der bondgenooten

 

Van onze Orde, wreed verstooten,

 

Hulploos, smachtende op u ziet.