Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 165]

Aan afreizende broeders.

Air: Femmes! voulez- vous éprouver.

Koomt, bijën, die den honing gaârt,

Op welk een kleur gij ook moogt roemen;

Vliegt uit, verfpreidt u over de aard,

Zoekt ieder uwe lieflingsbloemen.

Van welk een volk of oord gij zijt,

De groote korf staat voor u open,

Aan welken stand gij zijt gewijd,

Laat ons op uwen arbeid hopen.

[p. 166]

 

Gaat dan, en volgt uw nijvren aart;

 

En de aart der bijën kan niet dwalen:

 

Zoodra gij u bijëen vergaêrt,

 

Wat kan dan aan uw' arbeid falen?

 

Waar gij geen vaste korven vindt,

 

Vormt daar een wandelende woning.

 

Ziet slechts met wien gij u verbindt;

 

En stort in veiligheid uw' honing.

 

 

 

Ja, Broeders, volgt de bijën naar,

 

Zij zijn ons beeld in alle trekken;

 

In veiligheid, of in gevaar:

 

Onze Orde kunt ge 'er in ontdekken.

 

Maar vlied der wespen valsch geslacht,

 

En hoedt u voor de zwarte vliegen:

 

Zij zwermen ook bij dag en nacht.

 

Laat hun gebrom u niet bedriegen.

[p. 167]

 

Gaat, Broeders! maar vergeet ons niet.

 

Wanneer ge, aan vreemde en verre stranden,

 

Onze Isis uwe hulde biedt,

 

ô Denkt dan ook aan deeze landen!

 

Denkt aan de Maas, aan Rhijn en Y;

 

Als gij van Isis geest hoort spreken.

 

Denkt dan: ‘Het heil der Metslarij

 

Is van die boorden niet geweken.’