Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 100]

Broederlijke betuiging.

Schaars hadden wij den grond betreden

Van dit geheiligd tempelkoor,

Waar zich ons oog in 't blijd beschouwen

Van zo veel schoons en deugds verloor,

Of elk van ons, die zich beklaagde,
Dat voor zijn oog zo spade eerst daagde

Die Zon, welke u reeds lang omscheen;

Verlangde, vlijtig in de pligten,
Op 't spoor van hen, die hier verlichten,

Met vaste schreeden voort te treên.

[p. 101]

 

U, die in de afgelegenste oorden,

 

Ja waar onze Orde templen stigt,

 

Die van uw grootheid doet weêrgalmen,

 

U, heldre Zon, die ons verlicht:

 

U, die deez' Loge als Meester huldigt,

 

U is ons dankbaar hart verschuldigd

 

De voordring in onze eedle kunst.

 

Ga voort die voordring aan te kweeken!

 

Wél doen, wél denken en wél spreeken,

 

Wint en verzekert ons uw gunst.

 

 

 

De huisgeraaden van deez' tempel

 

Zal elk van ons wél gadeslaan;

 

Doch 't heilige der Metselaaren

 

Betrouwt gij, Loge! uw' Meester aan.

 

't Is aller deugd, die hier moet pralen;

 

't Is Wijsheid, die ons moet bestralen,

 

't Is Schoonheid, die den duisterling,

 

Met Sterkte, voert naar onze altaren: -

 

Laat ons die panden wél bewaren;

 

En de Orde - zon verlicht' deez' kring!