Gezangboek voor vrijmetselaaren

[p. 37]

Hulde aan de orde.

Duët.

A. en B.

Vrij-Metslarij,

Verhevene Orde!

Gij schift het wezen van den schijn;

Bedoelt, dat ieder sterfling worde,

Wat hij, als mensch, behoort te zijn,

In maatschappij.

choor.

Misken dan, sterveling! misken haar langer niet;
Ruk uwen blinddoek af, verëer heur grootsch gebied.

A.

De Godvrucht, die zij leert,

Is in elks hart geschreven:

De Vrijheid, die zij eert,

Is door God zelv' gegeven.

[p. 38]

 

B.

 

Gelijkheid, Broederschap,

 

Te vaak verguisd, of overdreven,

 

Doet ze ons, bij Broeder-handgeklap,

 

De waare hulde en schatting geven:

 

ô Metslarij!

 

Gij leert ons, liefdrijk, edel, vrij,

 

Der menschheid waardig leeven.

 

A. en B.

 

Hij, die uw roepstem volgt, ziet nooit zijn deugd verkloekt,

 

Daar ge eigenbaat en trots en dweep- en heerschzucht vloekt!

 

choor.

 

Streest, duisterlingen! naar heur licht;

 

Zij schenke u wijsheid, sterke uw deugd;

 

Het hart, naar heur bevel gericht,

 

Smaakt immer waare vreugd,

 

Ook zelfs in tegenspoed.

 

A.

 

Bestraal, verëdel ons gemoed,

 

Weldadig Redenlicht!

 

Gelijk de zon, door heuren gloed,

 

Al koestrend', de aard verlicht.

[p. 39]

 

B.

 

Uw voorbeeld, Broeders! spoore elk aan,

 

Door reine zeden,

 

Bevrijd van averechtschen waan,

 

Met vaste schreden,

 

Naar onze tempels optegaan.

 

A. en B.

 

Gewis, dit is het edelst wapen,

 

Om wrok en domheid te verslaan,

 

En hen, die zich aan schijn vergaapen,

 

Met vruchtgevolg te keer te gaan.

 

choor.

 

Reeds gloort die blijde uchtendstond,

 

Wanneer, 't vooröordeel opgeheven,

 

Elk, die de deugd waardeert, aan 't edelste verbond,

 

Aan Vrije-Metslarij verschuldigde eer zal geven.