De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 17. Brieven 2357-2515

[p. 399]

2514 Aan het stadsbestuur van Besançon
Freiburg, 26 juli 1531

Erasmus van Rotterdam groet het stadsbestuur van Besançon

Illustere en meest achtenswaardige heren, toen de veranderde situatie in Bazel mij dwong mijn oude en daardoor dierbare onderkomen te verlaten, dacht ik na over een verhuizing naar Besançon, omdat ik ontegenzeggelijk zowel uw vriendelijkheid als die van de kanunniken bij gelegenheid had ondervonden.^1. Van de kanunniken kreeg ik toen het antwoord dat daar een of ander meningsverschil bestond, en dat het daarom beter was de verhuizing naar een ander tijdstip uit te stellen. Zo is het gekomen dat ik met schriftelijke instemming en aanbeveling van koning Ferdinand mij naar het nabijgelegen Freiburg heb begeven. Daar heb ik twee jaar en langer geleefd, bij iedereen welkom, maar vooral bij de universiteit. Intussen was ik voor niemand een financiële last en hield mij op eigen kosten in leven.^2.

Omdat ik zie dat alles onzeker is en er ook enkele voortekenen van oorlogen en onlusten verschijnen waarvan ik hoop dat ze ongegrond zijn, zou ik nu overal liever dan in Freiburg willen wonen als iets dergelijks zich voordoet. Want degenen die Bazel hebben verlaten door de vijandigheid van de sekten, die hen ervan verdenken dat zij vorsten aanzetten de zaak van de kerk met wapens te beschermen, zijn hierheen getrokken en doen dit ook nu nog. Het is een fraaie en lieflijke stad, maar de voorraad levensmiddelen is spaarzaam, en dit arme lichaam van een oude man met een al verzwakte gezondheid heeft niet alleen veel andere middelen nodig, maar ook en vooral Bourgondische wijn,^3. omdat mijn maag Duitse wijnen heel slecht verdraagt. Hoewel ik ervoor zorg dat deze daarvandaan tegen buitensporige kosten hierheen wordt gebracht, komen niet de soorten die ik zou willen of raken zij onderweg door toedoen van koetsiers bedorven.

Ik hoop dat alles rustig zal zijn, maar als er iets gebeurt dat ik niet wil, zou het mij toch welkom zijn van de gastvrijheid van uw stad tijdelijk gebruik te maken. Voor niemand zal ik tot last zijn. Ik heb, de hemel zij dank, middelen om mijn zwakke lichaam te voeden. Met geen enkele sekte heb ik een band. Ik heb geen leerlingen behalve degenen die ik met Christus deel, en zal ze ook niet hebben als God het wil. Over tekortkomingen van mensen heb ik

1. In april 1524; zie brieven 1440 en 1610.

2. Adagia 1780.

3. Zie brieven 2348 en 2397.

[p. 400]

enkele vermaningen geschreven, waar bepaalde lastige mensen enigszins aanstoot aan nemen, hoewel het eerder gepast was deze te verbeteren dan boos te zijn op iemand die op een goede manier vermaant. Ik vraag slechts een haven en een rustige verblijfplaats voor mijn leeftijd en gezondheid. Onder schitterende voorwaarden ben en word ik naar andere plaatsten uitgenodigd, maar ik heb niet het plan over de grenzen heen te gaan van het gebied van de keizer, door wiens bijzondere gunst ik tot nog toe tegen de aanvallen van kwaadwilligen heb standgehouden.

Als u in uw wijsheid meent dat het ook in het belang van de zaak is, kan ik met één woord heel eenvoudig aanbevelingsbrieven van de keizer en Ferdinand verkrijgen. Uw gastvrijheid is trouwens wat zij is, en naar ik meen is een aanbeveling van hen of een brief van mij niet nodig. Toch leek het mij vanwege de verschillende opvattingen en gevoelens van mensen goed om niets te ondernemen voordat ik uw mening heb onderzocht, omdat ik niet weet of ik zonder uw gunst bij u een rustige verblijfplaats kan hebben. Daarom, hoop ik, zal uwe zeer illustere hoogheid niet weigeren met enkele woorden op deze brief te antwoorden, waarbij ik verklaar dat ik altijd uw toegewijde dienaar zal zijn, ongeacht het gebied dat Erasmus zal huisvesten. Moge de Heer Jezus u allen beschermen en uw zaken voorspoed verlenen.

Freiburg im Breisgau, daags na het feest van de apostel Jacobus 1531