De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 17. Brieven 2357-2515

2500 Aan André de Resende
Freiburg, 8 juni 1531

Erasmus van Rotterdam groet de Portugees Angelo André de Resende

Toen ik mijn secretaris Quirinus daarheen stuurde,^1. was ik door het schrijven van brieven en enkele huiselijke zorgen zo uitgeput, dat het nauwelijks mogelijk was de gezondheid van mijn zwakke lichaam in stand te houden. Het gevolg daarvan is dat ik van uw werkelijk elegante gedicht^2. slechts heb geproefd, maar op geen enkele manier gelegenheid had te antwoorden. Maar zodra het mij gegeven was van de onrust van mijn bezigheden enigszins bij te komen, heb ik weldra uw gedicht aandachtig en geestdriftig gelezen. Daarin stond niets wat mij niet bijzonder aansprak, behalve dat het mij te kort leek en mij nog hongerig en dorstig achterliet. Maar, vraag ik u, wie van de goden of godinnen heeft u zo'n vurige liefde voor Erasmus bezorgd? Want omdat ik geen liefdesdranken bij mij zie die zelfs in beperkte mate uw genegenheid jegens mij kunnen aanwakkeren, dient uw buitengewone welwillendheid tegenover mij door een godheid te zijn ingegeven. Toch vermoed ik dat er een bepaalde geheime verwantschap van ons innerlijk bestaat, die ons aan elkaar verbindt. Des te sterker is mijn verlangen u meer van nabij te leren kennen, hoewel naar ik meen uw karakter en aanleg mij op grond van uw verzen voldoende bekend zijn. Het is aan u ervoor te zorgen dat u deze oprechte ge-

1. Quirinus Talesius in april 1531; ‘daarheen’ is blijkbaar Leuven.

2. Carmen eruditum et elegans Angeli Andreae Resendii Lusitani adversus stolidos politioris literaturae obtrectatores (Bazel, 1531); Erasmus liet het gedicht drukken zonder Resende te raadplegen.

[p. 361]

voelens en ader van welsprekendheid een goede plaats geeft. Voor mij is het buitengewoon aangenaam dat u op mij bent gesteld of mij prijst, maar ik betreur het dat er niets in mij is dat uw gevoelens van genegenheid verdient.

Wat die lange Stentor^3. betreft die u voor mij prachtig hebt geschetst, maar die zichzelf in zijn even weinig geleerd als kinderlijk boekje^4. zo in alle kleuren heeft geschetst dat geen spiegel een duidelijker beeld van iemand kon leveren: ik kon niet anders dan erom lachen. Hoe is hij op de gedachte gekomen om als man met een tragediemasker zich voor kinderen belachelijk te maken?^5. Het is voor mij geen geheim dat door hen^6. stiekem iets monsterachtigs wordt gevoed. Vandaar die onbeschaamdheid; moge God zich om het vervolg bekommeren. Graag zou ik, mijn beste Resende, u adviseren die slang niet tegen u uit te dagen. Eens was er het rijk van de Assyriërs, Grieken, Meden en Romeinen. Wat als een godheid nu wil dat er een rijk van monniken of dwazen bestaat? Laten zij ook aan de beurt komen als de lotsbeschikkingen zo hebben besloten. Vermaakt u zich met uw Muzen.

Nu wil ik echter dat u ervan overtuigd bent, dat uw natuurlijke aanleg en gevoelens mij niet alleen buitengewoon dierbaar zijn, maar ook aangenaam. Ik weet dat niets nauwkeuriger is dan het oordeel van Goclenius, en hij heeft niet de gewoonte iemand zonder reden te prijzen. Ik ben bovendien zo op de man gesteld, dat ik zelfs alleen door zijn genegenheid word gedwongen van een willekeurig iemand te houden. Aan zijn oordeel hecht ik zoveel waarde dat ik daarnaast geen enkel bewijs verlang.

Freiburg im Breisgau, Sacramentsdag 1531

3. Eustachius van der Rivieren.

4. Apologia pro pietate in Erasmi Roterod. Enchiridion canonem quintum (Antwerpen, 1531).

5. Terentius, Eunuchus 1087.

6. De Leuvense theologen.