De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 17. Brieven 2357-2515

[p. 169]

2427 Aan Pierre Du Chastel
Freiburg, 7 februari 1531

Erasmus van Rotterdam groet Pierre Du Chastel

Ik zie natuurlijk en ben blij dat u, mijn beste Chastel, zich volledig richt op het verfijnen van uw stijl, terwijl u daarbij de manier van Budé als voorbeeld neemt die verscheidene geleerden trachten na te volgen.^1. Deze inspanning zou bij mij geen weerzin wekken, als ik succes verwachtte. Maar het is niet minder waar dan algemeen bekend, dat het voor een oude man erg moeilijk is zijn stijl te veranderen. U bezingt herhaaldelijk mijn voorkomendheid, vriendelijkheid en ik weet niet welke verdiensten van mij jegens u, maar ik herken zo weinig hiervan dat ik mij telkens schaam, wanneer ik bij mijzelf naga hoe weinig ik met uw waardigheid rekening heb gehouden toen u bij mij verbleef. Maar zo is de aard van de mensen; ook als wij de deugd niet haten als zij aanwezig is, verwaarlozen wij haar zeker, zoals Horatius^2. zegt, maar wanneer zij aan onze ogen is onttrokken zoeken wij haar vol afgunst, of als het niet vol afgunst is, dan beslist gedachteloos. Des te meer bewonder ik de bijzondere oprechtheid van uw karakter, omdat u zo vaak mijn vriendelijkheid roemt, terwijl u over mijn Skytische onbeleefdheid^3. terecht uw beklag zou kunnen doen. Ik zal mij er niet tegen verzetten mijn fout naar beste kunnen te herstellen, als een gelegenheid zich aandient of als u aangeeft waarin ik u van dienst kan zijn.

Ik ben verheugd dat u een welwillende bisschop hebt getroffen, maar ik zou mij meer verheugen als ik hoor dat u met de tweehoornige mijter^4. bent onderscheiden. Of ik zou een jonge vrouw met een rijke bruidsschat toewensen, als dit soort eer u niet aantrekt. Als u aan de andere kant vlucht voor de muilkorf, wens ik u het geluk van Baïf toe die, zoals hij zelf in zijn brief^5. schreef, vrije tijd met waardigheid heeft verkregen.^6. Ik denk dat u het juiste moment moeten afwachten. Het is maar al te waar wat Horatius^7. zegt: ‘Ach, vluchtig glijden de jaren’, Pierre, ‘in stilte heen’. Vol verlangen zie ik uit naar de beschrijving van deze triomftocht.^8. U bezit een brief die ik eigenhandig heb geschreven, zodat ik nu ook met u de rekening vereffen, terwijl ik naar

1. Niet vermeld in brief 2425 of een andere bewaard gebleven brief.

2. Oden 3, 24, 31-32.

3. Vgl. Adagia 3885.

4. In 1535 werd Du Chastel tot bisschop benoemd.

5. Er is geen brief van Baïf aan Erasmus bewaard gebleven, wel Erasmus' antwoord (brief 2447).

6. In 1529 was hij door Frans i tot ambassadeur in Venetië benoemd.

7. Oden 2, 14, 1-2.

8. De blijde inkomst van Eleanor van Oostenrijk; zie brief 2425.

[p. 170]

ik meen met mijn slechte handschrift^9. niet de mindere van u ben. Maar hoor eens, dat punt was bijna aan mijn aandacht ontsnapt. Wat vertelt u mij daar van een vergelijking van talloze brieven met één brief? Ik denk dat er nauwelijks een brief van u hier is gekomen, die ik niet heb beantwoord met uitzondering van de laatste,^10. waarin u meedeelde dat u Parijs verliet. U gaf niet duidelijk aan waarheen ik de brief moest sturen, als ik een antwoord schreef, en ik wist niet welke vrienden u daar had. Het ga u goed.

7 februari 1530 volgens uw manier van rekenen^11.

9. Zie het einde van brief 2213.

10. Brief 2388.

11. Zie brief 2425, noot 3.