De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 17. Brieven 2357-2515

2391 Van Nicolaus Olahus
Augsburg, 21 september 1530

Gegroet. Het valt nauwelijks te zeggen, zeer vooraanstaande doctor, of ik meer ingenomen was geweest met een langere brief van u dan met deze kortere brief die Felix^1. mij bezorgde. Want ook daaruit leidde ik af wat ik uit een langere brief had kunnen vernemen, namelijk dat ik op uw welwillendheid en buitengewone vriendelijkheid kan rekenen. Daarom was het mij zeer aangenaam dat u deze bondigheid tegenover mij had gebruikt. Naar mijn mening was de verontschuldiging die u in uw brief en Felix namens u mij aanboden, niet nodig geweest. Houd daarom, dierbare doctor, vast aan wat u belooft, namelijk dat u mij tot uw belangrijke vrienden zult rekenen. Ik zal ook mijn best doen dat u geen spijt krijgt van uw vriendschap met mij.

De koningin^2. is ook nu u even toegenegen en welgezind als zij vroeger vanwege uw uitmuntende kwaliteiten steeds is geweest. Voor zover ik kan zal ik met toewijding ervoor zorgen dat haar gevoelens toenemen. Toen uw Quirinus^3. naar u terugkeerde en mij al vaarwel had gezegd, wilde ik niet dat hij zogezegd met lege handen^4. terugkeerde, zodat u bij uw middag- en avondmaaltijd aan mij denkt.

Het ga u goed, wees mij toegenegen en weet dat ik de uwe ben.

Uit Augsburg, 21 september in het jaar van de Heer 1530

Uw Nicolaus Olahus, thesaurier van Székesfehérvár, secretaris en raadsheer van de koningin etc.

Aan de meest voortreffelijke heer Erasmus van Rotterdam, doctor in de heilige theologie etc., mijn meester en hooggeachte vriend

1. Felix Rex; bedoeld is brief 2345.

2. Maria van Oostenrijk; zie brief 2345.

3. Quirinus Talesius.

4. Het geschenk was een zilveren lepel en vork; zie brief 2393, p. 88-89.