De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 14. Brieven 1926-2081

2071 Van Adolf Eichholz
Heimbach, 23 oktober 1528

Hartelijk gegroet. Toen ik kort geleden wilde vertrekken naar de wijnoogst in het dorp dat Heimbach^1. heet, trof ik, wijd en zijd zeer vermaarde heer, een reisgezel die mij vooral door Tielmannus Gravius, een zeer bijzondere vriend van ons beiden, was aanbevolen. Ik heb het over Felix Rex (alias Polyphemus) uit Gent, een man die waarachtig in geschiedenis, literatuur en bijzonder taalgebruik of talen zeer onderlegd, deskundig en ervaren is. Dit heb ik vastgesteld aan de hand van gesprekken die wij over verschillende onderwerpen, nu eens in het Grieks, dan weer in het Latijn, Frans of Italiaans zes dagen lang op een schip en in herbergen met elkaar hebben gevoerd. Toen ik van onze vriend Tielmannus had vernomen dat hij uw koerier is en een van uw dienaren met wie u behoorlijk vertrouwelijk omgaat, heb ik hem daarna zogezegd met open armen^2. met nog veel meer genoegen ontvangen en ben ik naar beste kunnen tijdens onze reis nog veel vriendelijker met hem omgegaan. Hierdoor kon ik niet toestaan dat hij, hoewel hij onder de last van tal-

1. Nu Niederheimbach, plaats aan de Rijn tussen Koblenz en Bingen.

2. Vgl. Adagia 1854.

[p. 321]

loze brieven die overal vandaan kwamen gebukt ging, zonder deze onbeduidende brief aan uwe eerwaarde van mij zou terugkeren. Daarmee wilde ik in de eerste plaats laten weten dat ik in goede gezondheid verkeer en daarnaast uw laatste brief^3. aan Adolf (waarin u beloofde dat u een keer uitvoeriger zou schrijven) weliswaar niet erg verzorgd maar enigszins voor de vuist weg beantwoorden. Ik zou wensen dat u met al uw vriendelijkheid (waarmee u in hoge mate uitmunt) daarin niet op de elegantie van de stijl let - want mijn muze is nogal ruw - maar op de oprechtheid van mijn gevoelens jegens u en dat u hier welwillend tegenover staat.

Maar laten we naar mijn reis terugkeren. Toen ik eindelijk in Boppard aan land was gegaan, ontmoette ik met Felix de douanier Christoph...,^4. van wie ik weet dat hij een zeer trouwe vriend van u is, met de bedoeling dat hij, als hij tijd had, een brief voor u zou geven (uw vriend Johann Flaming was intussen niet aanwezig). Maar Christoph verontschuldigde zich wegens tijdgebrek en droeg Felix op dat hij hem bij u op alle mogelijke manieren met hartelijke groeten zou aanbevelen. Bovendien eerde hij vanwege uw grote reputatie ons beiden met voortreffelijke douanewijn om deze op het schip te nuttigen. Daarna heb ik in mijn dorp Heimbach Felix gastvrijheid verleend om intussen een geschiktere gelegenheid te hebben u te schrijven. Maar om niet al te praatziek over te komen zal ik met een paar woorden eindigen en graag ruimte geven voor meer sierlijke en geleerde brieven die anderen u schrijven.

Vaarwel, mijn beste en grootste mecenas. Ik hoop dat u gezond en gelukkig even lang als Nestor leeft. Verwelkom en koester uw vriend Eichholz die zich voor altijd aanbevolen houdt, en behandel hem zelfs als uw persoonlijke dienaar.

Uit het dorp Heimbach, in grote haast tussen de werkzaamheden en het lawaai van de wijnoogst, 23 oktober in het jaar van de genade van Christus 1528

Uw vriend, zo er ooit een was, Adolf Eichholz uit Keulen

Nieuws zult u in grote overvloed ontvangen van Felix en via brieven van anderen.

Aan de zeer welbespraakte Desiderius Erasmus van Rotterdam, zonder meer de belangrijkste theoloog, zijn altijd eerbiedwaardige leermeester

3. De brief is niet bewaard gebleven.

4. Christoph Eschenfelder. Eichholz liet ruimte over om de achternaam in te vullen, maar zag dit bij de verzending over het hoofd.