De correspondentie van Desiderius Erasmus. Deel 10. Brieven 1356-1534

1395 Aan de stadsraad van Bazel
[Bazel, ca. november] 1523

Erasmus van Rotterdam groet de stadsraad van Bazel.

Op hoeveel en hoe belangrijke punten ik al lang bij u in de schuld sta, edele en gestrenge heren, besef ik wel en vergeet ik ook niet, en ik weet goed hoezeer ik vanwege mijn geringe vermogen insolvent ben: toch maakt uw uitzonderlijke vriendelijkheid, die ik al zo lang heb mogen ervaren en die met zekerheid bewezen is, dat ik bij niemand liever in de schuld sta dan bij u. Evenmin word ik weerhouden u een verzoek te doen door het feit dat ik iemand ben die geen enkele blijk van dank kan bieden, of het moest zijn dat uwe goedheid naar het voorbeeld van de eeuwige God het zo uitlegt, dat de blijk van dank erin bestaat dat degene die iets krijgt, dit erkent, onthoudt en

[p. 95]

voortzegt. Overigens, wie in staat is te zeggen: ‘Ik zal het terugbetalen, maar met rente’, aanvaardt geen weldaad maar leent een weldaad.

Ik ontken niet dat in het belang van de staat het gezag van wetten, verordeningen en ambtsdragers onschendbaar moet zijn; maar in dit geval van boekhandelaar Benoît,^1. zo verneem ik, was het niet een kwestie van halsstarrigheid maar een eenvoudige vergissing waardoor hij een boete opliep. Ook heeft hij een vrouw getrouwd, wat het beginpunt van deze zaak was. Overal waardeert men trouwen positief. Deze man is arm. Er ontstaat goede hoop op een bruidsschat indien uwe welwillendheid de boete kwijtscheldt. Dan zult u mij, die me al ten zeerste verplicht voel aan u, nog meer verplichten en met mij vele andere burgers die uw gunst niet onwaardig zijn en die mij aangespoord hebben de zaak van Benoît te behartigen; daarbij beloofden zij een goede afloop, natuurlijk vertrouwend op uw vriendelijkheid. Ik kan geen wederdienst beloven; maar als iemand mij een manier wijst om aan uw doorluchtige kring mijn dank te betuigen, zult u merken dat het mij niet ontbreekt aan snelle bereidheid en goede wil. Ik bid dat heer Jezus u allen in goede gezondheid bewaart en dat hij uw stad voorspoed schenkt, zowel het geheel als de mensen afzonderlijk.

In het jaar 1523

1. Benoît Vaugris. In 1522 had Vaugris zes maanden gevangen gezeten voor geweldpleging. Vanaf 1523 was hij verwikkeld in een juridische strijd over de erfenis van zijn vrouw.